Er was een tijd dat  landbouwers nog heel welstellend waren.  In de jaren zestig keerde het tij en begonnen de boeren achteruit te boeren.  Op 23 maart 1971 was er een mars op Brussel omdat ze zich bedreigd voelden in hun bestaan. Elke boer in het bezit van een tractor, een drietand en een hoopje stinkende  mest, vertrok richting Brussel om er bij het Ministerie van  Landbouw aan te kloppen.  Dit laatste geschiedde blijkbaar iets te hard want de ravage was compleet.  De Brusselse binnenstad leek één grote puinhoop, zoals onze boterstad op vandaag.   Dagen achtereen bleef het stinken naar de boer die met de staart tussen de benen en zijn drietand halfstok, door de verantwoordelijken van het landbouwbeleid met zijn zatte kluiten in het riet werd gestuurd. 

Hulp  kwam er vanuit onverwachte hoek toen de jong – socialisten van onze boterstad – met nog geen boter op hun hoofd – de passie preekten voor de boeren en startten met een wekelijkse boerenmarkt.  Niet evident  vind ik want als de sos hun passie preekt wat gebeurt dan met de ganzen?   Tenzij het de bedoeling was om de argeloze schepen van landbouw een politieke loer te draaien.  God mag het weten.  Alhoewel God en de socialisten…Hoe dan ook, de boerenmarkt werd een  megasucces dat echter op vandaag wat minder mega is. De boer ligt immers niet zo goed meer in de markt. Zo lijkt de kans reëel dat de boer – in een heel nabije toekomst – een beschermde soort zal worden zoals de huismus en de kauw.  Bijgevolg zal je ze niet meer zomaar mogen afschieten tenzij je een vergunning hebt of…er een kleine boete voor over hebt.  Wat maakt het trouwens uit, een boete meer of minder?.  Diksmuide is op vandaag zelfs beter gekend als ‘boetestad’ dan als  ‘boterstad’.  Misschien geen slecht idee  om een ‘boete – processie’ te organiseren in samenspraak met de honderden slachtoffers van het onnozel parkeerbeleid van de gemene raad.  Diksmuide zou er bijgevolg een attractie van formaat bij krijgen en in de kortste keren nationale  bekendheid verwerven als ‘boete – stad’.

Met deze opbeurende gedachte in mijn achterhoofd viel ik na een avondje uit  in een diepe slaap en kwam in een totaal andere wereld terecht. Islamitische Staat had alle boter van tussen onze boterhammen gehaald.  Onze burgemeester en alle schepenen waren een kopje kleiner gemaakt behalve de baas van het maatschappelijk welzijn.  Blijkbaar oordeelde IS dat het zo al voldoende was…  Alle mandaten waren een voor een aan de zwijnen gevoerd.  Aan de echte zwijnen dan. Probleem voor altijd  opgelost.  De voltallige gemene raad was ontbonden en naar huis gestuurd. De initialen op de IJzertoren AVV VVK hadden hun betekenis ingeruild voor ‘Allah Voor Vlaanderen’ Vloek Voor Kaloten’.  De ontredderde directeur van de toren had zich overgeleverd  aan de papegaei en mocht zich bijgevolg tevreden stellen met de formule ‘kots en inwoon’ bij zijn toeverlaat Barbara.  Deken Wilfried had van hetzelfde laken een  broek gekregen.  Zijn voormalig half leeggelopen heiligdom was herschapen in een stampvolle moskee.  Allah zij dank had de Imam hem een postje toebedeeld als plaatselijke omroeper voor het wekelijkse vrijdaggebed.
Toen ik deze nieuwe wereld met lede ogen aan het overschouwen was kraaide de dolgedraaide haan van de overburen voor de  derde keer en maakte een einde aan mijn vreselijke nachtmerrie.   Meteen kreeg ik het gevoel alsof ik mijn stad verraden had in ruil voor dertig mandaten, waarvoor mijn oprechte excuses aan de burgemeester en de voltallige gemene raad.  En voor dat verraad wil ik gerust boeten.  Op voorwaarde tenminste dat alle stomme  parkeerboetes van het afgelopen jaar in mindering worden gebracht, zo niet stap ik mee in de voorste rij van de eerstkomende boete – processie…

Johan Devos – 10 november 2017

Maandelijks, normaliter op de tweede zaterdag van de maand maar deze maal een dagje vroeger door de feestdag van 11 november, verschijnt een column van Johan Devos op www.eDiksmuide.be. Een eigen kijk op onze wereld van vandaag, verpakt in wat fictie, met nu en dan een Diksmuidse toets. Wie ze later nog eens wil nalezen, ze worden gearchiveerd in onze nieuwe rubriek “Column”.

Deze column is buiten de verantwoordelijkheid van de redactie van eDiksmuide