Onze Vlaamse schrijver Hendrik Conscience staat bekend als “de man die zijn volk leerde lezen “.  Remi Anzempamber zal in het Diksmuidse lang onthouden worden als “ de man die zijn volk leerde zwemmen”.
Het zwembad “ De Kupe” kon men zijn thuis noemen… daar kon hij  zich uitleven.  Als toenmalige Diksmuidse schepen van sport kon ik van nabij meemaken hoe hij samen met zijn collega zwembadredder , Freddy Matte, zich met hart en ziel inzette voor het kleuterzwemmen. In Diksmuide waren we toen de allereersten die klassen in watergewenning voor kleuters aanboden….maar ook werden zwemklassen – en speciale zwemuren voorzien voor gepensioneerden (waarvan sommigen nog hun eerste zwemslag moesten aanleren).  Remi was in zijn element om zich met volle toewijding in te zetten voor elke individuele aspirant zwemmer en ook voor de meer ervaren sportbeoefenaar.
Samen met de voorzitter van de Bruinvissen, Jan Colaert, en enkele andere enthousiaste zwemliefhebbers, was Remi jarenlang , men zou kunnen zeggen..”dag en nacht” .. betrokken met ZIJN club “ DE BRUINVISSEN”.

Dank, Remi, voor al wat jij gedaan hebt voor Diksmuide . Jij zal niet vergeten worden.

Vanuit Zuid-Afrika,
Joost Tryhou
Gemeenteraadslid/Schepen 1970-1982

In een tijd waarin de balans tussen economische groei en milieubescherming cruciaal is, roep ik op tot verantwoordelijk leiderschap dat de bescherming van onze natuurlijke omgeving voorop stelt. Recentelijk heeft een juridisch vonnis diepgaande sporen achtergelaten in lokale initiatieven voor het beheer van industriële en natuurlijke zones. Hoewel sommigen dit vonnis als een belemmering zien, beschouwen anderen het als een overwinning voor lokale inspraak en het behoud van waardevolle natuurlijke hulpbronnen.
Het vonnis, dat het kappen van bomen aan banden legt, onderstreept de noodzaak van een evenwichtig beleid dat zowel economische als ecologische belangen behartigt. Het is een herinnering aan onze gedeelde verantwoordelijkheid om onze natuurlijke omgeving te beschermen, niet als politiek spel, maar als een fundamentele taak die we allemaal delen.
De recente controverse benadrukt ook de noodzaak om eerst werk te maken van de grote leegstand op bestaande bedrijventerreinen voordat we overgaan tot ontbossing voor uitbreiding. Het behoud van een bos van meer dan 80 jaar oud, met historische waarde en gelegen achter het 18de-eeuwse Esenkasteel, op slechts enkele meters afstand van een school, mag niet lichtvaardig worden opgevat. We moeten de langetermijneffecten overwegen en alternatieven onderzoeken die zowel economische behoeften als het behoud van ons natuurlijk erfgoed respecteren.
Bovendien moeten we ons bewust zijn van de groeiende dreiging van klimaatverandering, die het behoud van bestaande bossen nog urgenter maakt. Het verlies van groene ruimtes kan niet alleen een economische klap betekenen, maar ook leiden tot meer psychologische problemen en een lagere levenskwaliteit voor onze gemeenschap.

Het is hoog tijd voor een nieuwe politiek, waarbij bekwame politici met kennis van zaken aan het roer staan. Het is onacceptabel dat ruimtelijke uitvoeringsplannen worden ontworpen zonder rekening te houden met de verschillende decreten, wetten en soortenbesluiten op Vlaams, federaal en Europees niveau.
Ik betreur het ten zeerste dat schepen Marc Deprez zonder voorafgaand onderzoek en overleg met het bedrijf een omgevingsvergunning heeft verleend, wat heeft geleid tot deze juridische kwestie. Dit illustreert de noodzaak van bekwaam leiderschap dat niet alleen beloftes maakt, maar ook in staat is om goed onderbouwde beslissingen te nemen na overleg en onderzoek. Ik hekel de oude politieke tactieken die niet langer relevant zijn in ons streven naar een duurzame toekomst voor zowel mens als natuur, alsook voor de bedrijven die een cruciale rol spelen in onze lokale economie.

Günther Claes

Als voorzitter van het Algemeen Boerensyndicaat (ABS)  Diksmuide, kom ik elke dag in contact met onze hardwerkende landbouwers die strikt gebonden zijn aan een web van regelgeving, dat elk aspect van hun werkzaamheden omvat, daarom ben ik echt verbijsterd bij het horen over de Blankaartsessies georganiseerd door 4AD, die elke donderdag in juni plaatsvinden. Mijn verbazing over dit besluit is niet alleen groot, maar ook mijn diepe verontwaardiging! Tijdens het broedseizoen in het natuurgebied ‘De Blankaart’ laat dit duidelijk een gebrek aan respect zien voor de natuurlijke cyclus en het kwetsbare evenwicht binnen onze lokale ecosystemen.
Onze landbouwers ervaren dagelijks de enorme impact van strenge regels die bedoeld zijn om onze natuur te beschermen. Elke actie van onze landbouwers wordt zorgvuldig overwogen en beoordeeld op haar impact op het milieu, van bemestingsnormen tot sproeireglementen. Daarom is het onbegrijpelijk dat er evenementen worden gepland die potentieel schadelijk zijn voor de natuur, terwijl wij ons juist dagelijks inzetten om onze landbouwpraktijken in harmonie met de natuur te brengen.Het broedseizoen is van groot belang voor veel vogelsoorten, zoals de zeearend, die afhankelijk zijn van rust en veiligheid in natuurgebieden zoals ‘De Blankaart’ om hun kuikens te kunnen laten groeien. Het gebrek aan inzicht en respect voor de natuurlijke processen die de biodiversiteit in stand houden, is duidelijk te zien door het organiseren van dergelijke verstorende concerten op dit tijdstip, locatie en tijdens het broedseizoen van vele vogels!Het is erg oneerlijk dat wij, de boeren die voor voedsel en het behoud van het land zorgen, strenge regels moeten volgen om de natuur te beschermen, terwijl anderen lijken weg te komen met activiteiten die dezelfde natuur in gevaar brengen. Iedereen die dagelijks moeite doet om een balans te vinden tussen menselijke activiteit en natuurbehoud wordt hiermee in het gezicht geslagen.
Ik vraag daarom de organisatoren van de Blankaartsessies om hun plannen te heroverwegen en wij vragen ons af hoe de beheerders van ‘De Blankaart’ hiervoor toestemming hebben kunnen geven, terwijl wij landbouwers constant worden bedreigd.
Er bestaan talloze andere locaties en momenten die zowel de culturele sector kunnen verrijken als respect kunnen tonen voor onze natuurlijke omgeving. Laten we ons gezamenlijk leiden door de woorden van Wendell Berry – “De natuur is niet van ons, maar we zijn van de natuur” – terwijl we op zoek gaan naar oplossingen die de essentiële harmonie tussen mens en natuur veiligstellen.
Als landbouwers begrijpen we als geen ander de moeilijkheid van werken in harmonie met de natuurlijke grenzen die ons worden opgelegd. Het is een dans tussen mens en milieu, waarbij we ons voortdurend bewust moeten zijn van onze gedeelde verantwoordelijkheid om met zorg en respect voor onze omgeving te handelen.
Het is dan ook ironisch dat natuurorganisaties, die belast zijn met het beschermen van onze ecosystemen, zich bezighouden met activiteiten die schadelijk kunnen zijn voor de natuur die ze beweren te verdedigen. Het organiseren van concerten op delicate locaties is niet alleen misplaatst, maar ook tegenstrijdig aan hun missie, terwijl ze zelf dreigen met boetes van vijfhonderdduizend euro en 5 jaar cel voor wie dichter dan 300 m 2 bij de broedplaats van de Europese zeearend komt.
Ook het Bewonersplatform ‘De Blankaartklok’ heeft eerder al de aandacht gevestigd op dit probleem en heeft zich altijd duidelijk gedistantieerd van dergelijke verstoringen in dit prachtige natuurgebied ‘De Blankaart’ en ook Andy Vermaut, nota bene nu voor het 2de jaar op rij EU Climate Pact Ambassador, heeft vorig jaar deze zaak al publiekelijk aangekaart, toch volhardt het bestuur van de overgesubsidieerde 4AD in zijn boosheid en zetten ze de Blankaartsessies gewoon verder en doen ze gewoon alsof hun neus bloedt.
De wetgeving die strenge straffen oplegt voor het verstoren van broedplaatsen van bedreigde diersoorten, zoals de Europese zeearend, benadrukt de ernst van dit onderwerp. Het is van vitaal belang dat we de habitat van deze majestueuze dieren respecteren en beschermen, en dat we ons moeten bewust zijn van de verstrekkende gevolgen van dergelijke acties!
In een tijd waarin de roep om milieubewustzijn luider klinkt dan ooit tevoren, moeten we streven naar een diepere verbinding met onze omgeving en een groter besef van onze impact op het ecosysteem. Laten we samenwerken om een duurzamere toekomst te creëren, waarin mens en natuur in harmonie kunnen floreren!
Met nadruk verzoeken wij als Algemeen Boerensyndicaat (ABS)  Diksmuide om dergelijke verstorende concerten niet te laten plaatsvinden? We voelen ons hierbij gesteund door de oproep van Andy Vermaut, die vorig jaar ook al de kat de bel aan bond, samen met het bewonerplatform van Woumen.Begrijpe wie kan?

Met een beroep op uw gevoel van verantwoordelijkheid,

Een bezorgde landbouwer

Joel Van Coppenolle, voorzitter van het ABS Diksmuide en gemeenteraadslid Diksmuide

Graag had ik toch alles even op een rijtje geplaatst en wat duiding rond de aanvraag van ANB (Agentschap Natuur en Bos) voor de uitbreiding van het natuurbeheerplan IJzer- en Handzamevallei tot natuurreservaat (hoogst mogelijk type 4). Eerst en vooral, een openbaar onderzoek waar men dergelijke plannen kan inkijken duurt normaal 30 dagen .Nu was het welgeteld 6 dagen voor einddatum dat de landbouwers hierover ingelicht werden en de tijd hadden om eventueel bezwaar aan te tekenen. Daarnaast waren de plannen en de kaarten heel moeilijk in te kijken of te downloaden. In 2014 werden reeds 696 ha aangekochte gronden door natuurorganisaties onder een natuurbeheerplan geplaatst. Nu gaat het over 190 ha bijkomende gronden die ze de voorbije jaren aangekocht hebben en die ANB wil toevoegen bij het natuurbeheerplan IJzer-en Handzamevallei. Maar het gaat over veel meer dan enkel maar de aangekochte gronden in eigendom van de natuurorganisaties. Er wordt een perimeter ingesteld en een gebied afgebakend rondom de her en der aangekochte percelen van maar liefst een paar duizend hectaren die op vandaag (nog) in eigendom zijn van landbouwers of andere eigenaars. Dit gebied noemt men dan het ‘globaal kader ‘ En daar wringt het schoentje. Dit globaal kader wordt in het nieuwe beheerplan dan ook als ecologisch ingekleurd en niet meer aanzien als economisch gebied. De gronden binnen dit gebied, ingekleurd als natuurreservaat, krijgen zo een grote waardevermindering en worden in de toekomst misschien landbouwkundig zelfs waardeloos. De natuurorganisaties of beheerders van dit gebied krijgen door dit nieuwe beheerplan zelfs de mogelijkheid om binnen dit ‘globaal kader’ gronden aan te kopen die tot 90 pct gesubsidieerd zijn door de Vlaamse overheid. Zeg maar het belastingsgeld van zowel u als ik. Dhr Colaert vraagt net hetzelfde als de super-woman uit het verre Limburg enkele weken terug vroeg aan de landbouworganisaties en de ministers om het hoofd koel te houden. Maar het wordt moeilijk, heel moeilijk want de (jonge) betrokken landbouwers die koken van woede binnenin omdat ze op vandaag zo stiefmoederlijk behandeld worden. Een werkbaar vergelijk moet steeds van langs 2 kanten komen en dat missen we op vandaag . Het bord met de zogezegde mislukte verkiezingsslogan tussen Vladslo en Esen zie ik dan ook niet als een scheldproza maar als pure realiteit met een cynisch dankwoordje aan het juiste adres.Voor anderen is dit misschien een doorn in het oog. Ik denk dat het nog een warme, misschien zelfs hete verkiezingscampagne wordt in de eerstvolgende maanden !!!

Johan Debruyne (landbouwer)

In de stille natuur van de Bethoosterse Broeken is er zo te zien een heel aparte verkiezingscampagne gestart.  Het is niet meer ‘Red onze boeren’ , een campagne van het Vlaams Belang, maar een campagne van een niet nader genoemde nieuwe partij waarvan de verantwoordelijke uitgever van dit landschappelijk meesterwerk gekozen heeft om onbekend te blijven.  Dat is wel jammer want zo kan niemand deze  wanhoopskreet passend beantwoorden.  Iemand in de Bethoosterse Broeken grond ontnemen – lees stelen –  is anders wel een strafrechtelijk te vervolgen criminele daad waarvoor aangifte zou moeten gebeuren bij politie of gerecht.

Maar alle gekheid op een stokje, het gaat hier natuurlijk over iets helemaal anders. Het is geen -weliswaar mislukte- verkiezingsslogan van een nieuwe politiek partij maar een initiatief van een zich in zijn bestaan bedreigd voelende sector waarvan het potje al heel lang op koken stond, een potje dat nu jammer genoeg teveel op een ongecontroleerde manier tot ontlading komt.  Met scheldproza is nog nooit een probleem opgelost. Het is veel nuttiger het hoofd koel te houden en met respect voor de visies van alle betrokken partijen samen tot een voor iedereen werkbaar vergelijk te komen.

Laat ons dus daar samen werk van maken  tot nut van het algemeen.

Jan Colaert