Maandag stond de afschaffing van de subsidies voor de knotwilgen en de zwaluwen op de agenda.   Ondanks de hevige pleidooien van de oppositiepartijen voor het behoud van de subsidies die jaarlijks maar 1750 euro bedraagt, is het bestuur niet van gedacht veranderd.  Schepen Martin Obin  (CD&V) en schepen Marc Deprez (idee) gaven op de gemeenteraad aan zich te willen blijven inzetten voor de biodiversiteit. Wel, dat doe je volgens mijn bescheiden mening niet door keuzes te maken, voor of te investeren in enkel bijen of zwaluwen. Biodiversiteit creëer je door er geen of/of verhaal van te maken maar een en/en verhaal.
Het is dan ook zeer spijtig dat het vele werk van de vzw kerkuil, de vrijwilligers (zoals o.m. de ere-voorzitter van de milieuraad, michel mackelbergh) en de stedelijke milieudienst teniet gedaan wordt.  Onze gierzwaluwen zijn nochtans zeer kwetsbaar door o.a. het slopen van gebouwen of door verbouwingen. Het afschaffen van de subsidies is dan ook een kaakslag voor de vele vrijwilligers die zich hier jaren lang voor hebben ingezet. En dit dan nog op het 50 jarig bestaan van de Milieuraad.   Velen zijn van mening dat we de mensen met een mooie kolonie zwaluwen hiervoor beter moeten belonen.
Wat betreft de afschaffing van de subsidies voor het knotten.  De knotwilgen werden vroeger in doorgaanse zomers vooral gebruikt om de beesten te voederen als het gras op was. Onze knotbomen zijn nu vooral beeldbepalend in ons mooi openlandschap. En dat moeten we proberen te koesteren.  Knotbomen moeten in principe om de 6 jaar worden geknot. Volgens mijn informatie zijn er bij het regionaal landschap te weinig knotters. Door de subsidies af te schaffen en er ook door gebrek aan knotters minder beroep gedaan zal kunnen worden op het regionaal landschap, vrees ik dat men minder bomen zal kunnen laten knotten. Wanneer men het knotten gaat uitstellen zullen de zware takken uitbreken en vormen ze bovendien een gevaar voor mens en dier.  Ik vrees dat men als gevolg hiervan op termijn sneller voor die gevaarlijke, verwaarloosde bomen een kapaanvraag zal aanvragen. Wat niet de bedoeling mag of kan zijn. Ik vind het dan ook jammer dat er weinig waardering is voor alle vrijwilligers die zich hiervoor de voorbije jaren voor hebben ingezet.
Onze Schepen van landbouw Martin Obin beweert dat er reeds 3400 bomen zouden geplant zijn, maar vertelt er niet bij waar en wanneer dit zou gebeurd zijn. Hij ziet zelfs het bos door de bomen niet meer, want hij beweert ook dat dit een equivalent zou zijn van 25 Ha bos. Een snelle berekening leert ons dat er in dat geval één boom zou geplant worden per 73,5 m². Als de Schepen echt 25 Ha ter beschikking heeft om een bos aan te planten dan is er nog plaats voor 70000 bomen. Dus tijd voor het Schepencollege om de handen uit de mouwen te steken en het burgemeestersconvenant wat glans te geven.

Als Diksmuideling, boomverzorger en lid van de stuurgroep Milieuraad vraag ik mij af of onze groene zee een bedreiging of uitdaging aan het worden is.

Bezorgde Diksmuideling
Günther Claes

Met wat verbazing, verwondering neem ik akte van het feit dat het bestuur een verhoging van de dagprijs van Yserheem plant ten bedrage van 5€.
Vaststelling dat de dagprijs van Yserheem tot de laagste behoort van de regio klopt zonder twijfel.  Dat die verhoging redelijk hard zal aankomen voor de bewoners en hun families lijkt me voorspelbaar en begrijpelijk.  De vergelijking maken met WZC’s, die privaat of via vzw’s uitgebaat worden gaat niet helemaal op, daar deze instellingen, met alle respect, toch altijd winst willen maken.  Ons Yserheem verdient alle respect om verschillende redenen.

De verzorging is er goed tot zeer goed, de maaltijden zijn van uitstekende kwaliteit (ik ben nog altijd tevreden dat we onder mijn OCMW voorzitterschap geopteerd hebben voor een eigen keuken), de animatie is van hoog niveau, de leiding kon misschien beter maar daaraan wordt gewerkt.
Als gewezen voorzitter volg ik van nabij het reilen en zeilen van ons WZC en het laatste jaar nog meer gezien mijn moeder daar reeds een half jaar verblijft, tot ons aller tevredenheid.  Mijn standpunt is dat een verhoging wel op zijn plaats is, maar dat toch moet bekeken worden als het zoveel moet zijn en of het diplomatisch niet wat gunstiger zou zijn om een geleidelijke verhoging toe te passen.
Randbemerking daarbij: zou het misschien wenselijk zijn om de prijs van de maaltijden voor de bezoekers wat te verhogen, daar die reeds lang op het huidige, lage niveau stagneert. De dagelijkse, bemiddelde en minder bemiddelde bezoekers, moeten mijns inziens ook een (bescheiden) bijdrage doen aan de sanering van de OCMW financiën. Dat die dagelijkse maaltijden een succes zijn bewijst het aantal deelnemers en de algehele tevredenheid van de bezoekers.

Deze “overpeinzingen” komen van een gewezen voorzitter en schepen van sociale zaken, die nog altijd lief en leed volgt van ons Yserheem.

Robert Bailleul

Wegens onvoorziene omstandigheden kan ik deze avond jammer genoeg niet aanwezig zijn op de gemeenteraad.  Vandaar deze bijdrage.
Ik ben zeer verbolgen over het afschaffen van de zwaluw-en knotwilgensubsidies.  Wie het kleine niet eert, is het grote niet waard…
Een zwaluw, een klein vogeltje maar o zo belangrijk voor de biodiversiteit . Zo belangrijk zelfs, dat de zwaluw hét symbool werd voor de biodiversiteit van Diksmuide.  We mogen dan ook best wat fierder zijn op onze zwaluwkolonies.  En dit zouden we kunnen tonen door de subsidies NIET af te schaffen.  Naast klimaatdoelstellingen is de zorg voor biodiversiteit , zeer belangrijk voor het voortbestaan van onze planeet.  Voor de toekomst van onze kinderen en kleinkinderen.
Is de subsidie louter symbolisch?  Neen hoor!  Met deze subsidie steunen we inwoners die de zwaluwnesten niet afsteken en bv. investeren in een plank om de vogelkak op te vangen of inwoners die elke dag de stoep moeten schoonvegen vanwege deze kak.  Een kleine subsidie ( wat dat is het echt wel) uit respect voor zij die deze kleine , mooie en speelse vogeltjes, laten wonen bij hen thuis.
Maar het Diksmuids schepencollege maakt blijkbaar andere beleidskeuzes.  Doodjammer.  Men tilt blijkbaar aan wat administratie… terwijl er eigenlijk heel veel vrijwilligers het meeste werk doen om elk jaar de zwaluwkolonies in kaart te brengen.
Ik ben kwaad.
Onbegrijpelijk dat men wel heel wat centen over heeft om een toegangsweg naar 1 boerderij te herasfalteren  ( o ja, het is officieel een openbare weg)  maar een kleine 1800 euro per jaar niet wil investeren in ieders toekomst.  Het individueel belang van 1 landbouwer staat hier zeer (1 stem ?) duidelijk boven het algemeen belang van de toekomst.
Moet je nog vragen wat mijn stemgedrag zou geweest zijn vanavond ?

Ramboer Karline
Onafhankelijk raadslid ( wat ben ik daar trots op!)

Google kent ook “de Zwaluw”, …zie de aanhaling van een spreekwoord dat ontleend is aan de Griekse fabeldichter Aesopus…:
“Eén zwaluw maakt nog geen zomer.” —-  Betekenis :  één omstandigheid laat nog geen eindconclusie toe.
Het verhaal gaat over een man die de eerste zwaluw ziet, daardoor denkt dat het lente wordt en vervolgens zijn jas verkoopt. Maar de zwaluw maakt hem blij met een dooie mus: het wordt koud, de zwaluw vriest dood en de man wacht bijna hetzelfde lot.  De volgende keer denkt hij dus wel twee keer na…  Varianten hierop zijn :  ‘één bonte kraai maakt nog geen winter’,-  ‘één ooievaar maakt nog geen zomer’ en – ‘één spreeuw maakt nog geen lente’.  Onze wijze spreekwoorden putten uit de wereld van de vogels, andere dieren en de immense flora.  Dat het “levendige alledaagse” ook nog aan bod kan komen in woord (… Diksmuide wil haar zwaluwen kortwieken … – eDiksmuide 17.12.2020 ) en daad (… Gemeenteraad 28.12.2020…) stemt de burger tot vrolijkheid in deze sombere Coronatijd die de vrijheid van de mens geweldig inperkt en velen in triestigheid tot zelfs in droefheid dompelt.
In het putje van de winter in Diksmuide ( bij ons in Zuid-Afrika is het nu volop zomer …de sierlijke zwenkingen van de zwaluwen bewonder ik elke dag ) zal de Gemeenteraad zich uitspreken over het al dan niet verder toekennen van een subsidie voor het houden van zwaluwen.  Ook zonder subsidies kwamen en komen de zwaluwen elk jaar terug naar hun zomerheimat in Diksmuide.
Dat de schepenen/ raadsleden hun vroegere toezeggingen zouden herzien over de subsidie voor het houden van zwaluwen is wel een normaal en verantwoordbaar besluit. De toekomst van de zwaluw in Diksmuide hangt niet af van het uitdelen van Euro’s die de belastingbetalers uiteindelijk moeten opdokken.  Een algemene “Zwaluwborrel” uit dankbaarheid zou er wel af moeten kunnen .  Een ware Natuurliefhebber bewijst zijn respect voor de hele Natuur door werkelijk om te geven, bv. door zelf ‘n boom/bomen of struik/en te planten, dieren te beschermen, geen vuil achter te laten , geen voer uit te zetten voor vogels, als het mogelijk is…geen pesticiden te gebruiken, insekten te waarderen, honden aan de leiband te houden, enz. …de opsomming kan aangaan…Overbevolking van elke soort, ook van de mens, leidt tot katastrofes…gelukkig zijn de middelen van de Natuur gericht op het herstel van het evenwicht , het afsterven wordt gecompenseerd door jong en nieuw leven… vaccins bestaan reeds sedert 1796 en vele kostbare levens zijn door de jaren heen gered door vaccinaties maar het ontstaan van nieuwe ziekten en onbekende plagen zullen steeds deel blijven uitmaken van de Natuur.
In Flevoland wordt de Zwaluw hoog aangeschreven . De volgende gezegden bewijzen dit :

Vliegt de zwaluw hoog,
’t blijft overwegend droog.

Vliegen de zwaluwen laag,
nadert een regenvlaag.

Vliegt ze laag over de weide,
verwacht ze regen aan haar zijde.

Blijven de zwaluwen lang,
wees dan voor de winter niet bang.

Als de zwaluwen scheren over water en wegen,
dan komt er en dan blijft er regen.

Onze Lieve Vrouwe roept de zwaluwen (25 mrt), en stuurt ze ook weer terug (8 sept).

Waar de zwaluw het huis siert,
zal het hemelvuur voorbijgaan.

De zwaluwen onder het dak,
brengt guldens in de zak.

Lang Leve De Zwaluw met of zonder Subsidie !

Vanuit Zuid-Afrika,
Joost Tryhou
Oud-schepen Diksmuide

Ik las de laatste tijd toch veel meer afbrekende ,i.p.v. opbouwende kritiek van op onze schitterende tribune die het Manehoekje is . Heel veel zaken worden echt van de pot gerukt en er wordt vaak naast deze pot gep…..!
Wie van bomen houdt zal er alles aan doen om ze zo lang mogelijk te bewaren en ze te koesteren alsof het mensen waren .Hij zal ze wel op de juiste manier en plaats reglementair planten en zeker ver genoeg van gebouwen .
Wie echt van bomen houdt zal zeker niet laten van ze te planten omdat er een kapreglement bestaat
In onze , nu reeds 50 jaar bestaande Diksmuidse Milieuraad , wordt er steeds goed overwogen bij het verlenen of uiterst zelden weigeren van een kapvergunning .Als er iemand dit kan getuigen , na meer dan 50 jaar inzet voor groen en milieu , dan ben ik dat wel zeker .  Zeker kunnen we stellen dat bijna alle mensen houden van bomen en groen . Iedereen weet dit maar al te zeer in deze vreselijke coronatijd . Iedere fotovriend en wandelaar weet maar al te zeer hoe belangrijk onze parken en bossen en groene landschappen zijn .
Aan bomen kleeft er vaak een gevoelswaarde .Je vader of moeder of een heel goede vriend plantte ze .Zo houd ik zeer veel van mijn notelaar omdat ik hem samen met mijn oudste kleinzoon Simon , nu 25 jaar , kweekte uit een noot die we in de grond stopten toen hij 3 jaartjes was .Ook de 32 populieren van Sport Vlaanderen of de Rhille in Woumen waarover nu zoveel gepalaverd wordt heb ik mijn goede vriend Paul Kampynck (1932-2012)  weten planten ,amper 40 jaar geleden ; dus zeker ver van kaprijp .Ik ga daar elk jaar in januari de grote lijster beluisteren met zijn gedreven lied in de hoge kruinen . Paul luistert dan zeker ook mee met mij .
Wij moeten leren aanvaarden dat elk mens zijn mening heeft en dat iedereen zijn rechten mag verdedigen en soms gelijk kan halen . Maar ja dat is moeilijk hè . Had men maar het wijze advies van de Milieuraad gevolgd , om die 32 populieren van de Rhille te bewaren en te beschermen , dan zou er heel veel energie en inkt gespaard zijn .
Wat is verliezen toch moeilijk . alleen met ouder te worden gaat het wat beter .

Ik besluit met te zeggen dat we steeds zoveel mogelijk groen en bomen  moeten bewaren en planten . De kinderen van onze kinderen zullen ons dan dankbaar zijn en ons blijven herinneren .

Dit is de welgemeende raad van een  nog gedreven Erevoorzitter .

Zeer genegen ,

Michel Maeckelbergh