Prachtig, in een modern appartemensgebouw, volgens de laatste nieuwe snufjes, en héél centraal gelegen. Wat een verademing na de desolate, tijdelijke locatie in het Polderpand, slechts bereikbaar  langs een hobbelig wegeltje tussen ongesnoeide struiken en barstoelen van een café dat vele geheimen herbergt, waarbij elke  bezoeker, die zich toevallig meldde in het CM-kantoor, werd aangekeken als een rare vogel die zich onmiddellijk moest legitimeren.
Anders dan vroegere tijden, toen iedereen binnenstapte, wat vies rondkeek in het volle zaaltje, en toch geholpen werd door  Johan of Jacky. Zij kenden  de meeste van hun pappenheimers. Zij vervulde hun  job met schwung en snelheid, en vonden alsnog de tijd om een persoonlijk vraagje te beantwoorden.  De inkom was ‘volks’ d.w.z. toegankelijk voor iedereen.
Nu druk je op de knop om je ‘aan te melden’. Geen schurend scharniertje, , maar moderne domotica en Sesam opent zich. Meneer meldt zich aan bij de receptie voor een afspraak. “Om welk probleem gaat het?” vraagt de vriendelijke juffrouw. “Medisch beroepsgeheim” antwoordt de man. De juffrouw glimlacht. Met één muisklik consulteert ze zijn hele dossier. Drie dagen later meldt zijn vrouw, die speciaal van Leke, of Oudekapelle moest komen, zich aan : schoorvoetend, want het rolluik van de receptie is dicht. De gang is leeg en er brandt geen licht in de kantoren. Toch wel één lichtpuntje. Een bediende komt aangewandeld. Vakkundig behandelt zij het dossier. Zij eindigt met : “Je mag die documenten ook gewoon in de brievenbus gooien hoor.” Gewoon, facturen van meerdere honderden euro’s, die toch een woordje uitleg behoeven, anoniem dumpen ?

De digitale behandeling verloopt vlot en accuraat ; de terugbetaling evenzeer. Chapeau voor de CM. De menselijke schakel vervangen door codes, wachtwoorden en ellenlange cijferreeksen : het is een bedrijfscultuur  die serieel toegepast wordt door alle grote – zelfs dienstverlenende – organisaties.  Wie draagt zorg voor de achterhoede ? ..

Robert Pil

Regelmatig lezen we in de krant dat in sommige steden of dorpen massaal bomen worden aangeplant of bossen worden aangelegd om de opwarming van de aarde tegen te gaan. In Diksmuide daarentegen maken ze plannen om bomen of bossen aan te plannen onder het motto van’ we gaan’ of ‘we zullen’ en dan nog pas tegen 2030 waarbij het doorgeschoven wordt naar de volgende legislatuur.
We zagen wel al een foto in de krant van een schepen die fier poseerde bij een ontharding van 85 m² aan de post, diezelfde schepen zagen we ook poseren met een spade in de hand toen de provincie in het Esen-Kasteelpark bomen aanplantte. Hilariteit wordt zo gezaaid en toont hoever men van de realiteit leeft.
Intussen zien we overal luxe-appartementen als paddenstoelen uit de grond rijzen op de meest onmogelijke plaatsen, van ontharding gesproken, dit terwijl mensen al jaren op de lijst staan voor een sociale woning. Is dit het Diksmuide waar een jonge bevolking zich moet thuisvoelen?
De meest conservatieve landbouwer moet met spijt toegeven dat steeds strengere  milieunormen zich zullen opdringen zodat massaproductie zal vervangen moeten worden door duurzame landbouw. Zie tevens hoe door massaproductie de varkensprijzen in elkaar storten.  Hoevewinkels met het accent op streekproducten, hoevetoerisme in allerlei vormen zullen de toekomst zijn voor de jonge landbouwer. Slechts 10% van de landbouwers is beneden de 40 jaar schreef hier onlangs een landbouwer, zegt al genoeg. Daarom is het negeren  van  de komst van een landschapspark een bedreiging voor de toekomst van de volgende generatie landbouwers.  Nochtans zal ze voor een enorme boost in de lokale economie en horeca zorgen, ook iets wat Diksmuide méér dan nood aan heeft.
We zien de laatste jaren ook een enorme geldverkwisting.  Denk maar aan de urnenkerk in Lampernisse die voornamelijk uit lege nissen bestaat , en die zoals het er nu uitziet hoofdzakelijk leeg zullen blijven terwijl het de Diksmuidse belastingbetaler méér dan 500000 euro kost.  Het stadshuis waarvan de restauratie vele miljoenen kostte is al weer aan zware renovatiekosten toe.  Straks krijgen we de komst van een nieuwe Boterhalle.  Enkele jaren geleden wed in CD&V folders nog gewag gemaakt van 2.700.000 euro, verleden jaar sprak men al van ruim 4.000.000 euro en nu wil men al een parking eronder creëren zodat de kosten zullen oplopen tot 5.000.000 euro. Proberen ze elders het centrum autoluw te maken Diksmuide gaat dus op een van de CO² rijkste en filerijkste  oorden van de regio nog méér auto’s aantrekken. Persoonlijk heb ik al veel negatieve reacties gehoord over dit geldverslindend project , tevens op een verkeerde plaats gepoot.
En nog meer wordt de brave Diksmuidse belastingbetaler uitgelachen, Diksmuide betaalT nu al anderhalf jaar méér dan 40.000 euro huur voor een zaal die ze nog niet gebruikte en waar ze tevens als huurder meer dan 60.000 euro kosten aan deed. Men heeft ze Polderhalle gedoopt, toch doet ze bij menige Diksmuideling het hoofd meewarig schudden. Had men dit geld beter niet besteed om een fikse korting te geven aan de jeugd voor een Buzzy-Pass wat in de meeste steden wel gegeven wordt. Men vindt het blijkbaar in een van de onveiligste fietsoorden van Vlaanderen onnodig.
Met spijt moeten we vaststellen dat de mobiliteit deze legislatuur achteruit gaat en wat in de vorige coalitie gecreëerd werd stilaan teniet gedaan wordt. Denk maar aan de onveilige situatie in de Grauwe Broedersstraat, er werden parkeerplaatsen bij gemaakt om enkelen te plezieren op een plaats waar nauwelijks de auto’s elkaar kunnen kruisen. Al vaak rakelings voorbij gescheerd door een auto  alhoewel het daar een stukje fietststraat is en dit dan nog  in een schoolstraat! De agent die vroeger in de ochtend aan de enorm onveilige oversteekplaats van de Tuinwijk naar de Esenweg kinderen de straat overhielp is verdwenen wat onderstreept hoe hoog men de veiligheid van de schoolgaande jeugd in het vaandel draagt.
De fietszone wordt toegejuicht maar is een maat voor niets, bijna niemand houdt er zich aan en het wordt niet gecontroleerd of gesanctioneerd. Wordt er elders hierdoor meer gefietst in Diksmuide, we merken daar helaas niks van. Een fietsvriendelijk bestuur herkent men niet aan het inrichtten van een fietszone maar aan het laten controleren op het naleven hiervan, anders is het doen alsof.
We zien dat de voornaamste beweging in de’winkelstraat’ iemand is die buitenkomt om zijn parkeerschijf te verzetten. We zien bloembakken of fietsrekken  op parkeerplaatsen staan die om de eigen auto erop te plaatsen dan weer weggenomen wordt terwijl andere bezoekers dan weer beboet worden als hun parkeerschijf  5 minuten verlopen is, Diksmuide op zijn best anno 2021 en uniek in België. We zien nog steeds een toenemende leegstand, we zien een winkelcentrum die voornamelijk bestaat uit weggevluchte winkels uit het centrum en zo voor nog méér leegstand zorgde.
We hebben opvallend veel beslissingen gezien deze legislatuur die teruggefloten werden, we zien een Diksmuide die steeds dieper in de schulden zit door prestigieuze projecten en vrezen dat een volgende generatie hiervan de dupe zal zijn met torenhoge belastingen.
Had Idee niet beloofd om volksraadplegingen te houden bij zwaarwichtige projecten? Waar blijven ze zodat de Diksmuidse belastingbetaler niet alleen hoeft te betalen maar ook kan beslissen wat met zijn geld gebeurd. Zodat de Diksmuideling een Diksmuide kan creëren die klaar is voor de volgende generatie die een leefbare en bruisende stad wil met groen en lagere belastingen.

Johny Hemelsoen

Het artikel ‘Diksmuide mist 13.900 euro: foutje van de rechter of van Diksmuides stadsbestuur’ noopt tot reactie.  In dit artikel wordt de schijn gewekt dat:
-Diksmuide thans 13900 euro schadevergoeding mist, omwille van de afwezigheid van Stad op de zitting van de Correctionele Rechtbank waarop de drugscriminelen terecht stonden
-mogelijks Stad Diksmuide hierdoor een fout heeft begaan
-het nog niet zeker is dat Diksmuide haar claim bij de burgerlijke rechter zal gehonoreerd zien worden.

Een en ander moet in de juiste context worden geplaatst.

Stad Diksmuide is uiteraard van dag één gekend als schadelijder in het strafonderzoek naar het drugslabo in café Dodengang. Zo werd de Stad langs het Parket van de Procureur des Konings om op de hoogte gehouden van het verloop van het strafonderzoek en kreeg zij ten gepaste tijde toelating tot inzage en afschrift name van het strafdossier.
Stad Diksmuide kon evenwel in de lopende strafzaak nog geen schade-eis voorleggen, omwille dat de deskundige onderzoeken nog liepen en facturen ontbraken.
De correctionele rechtbank had hoe dan ook de burgerlijke belangen ambtshalve moeten aanhouden, zelfs bij ontstentenis van burgerlijke partijstelling, wanneer de zaak wat die belangen betreft niet in staat van wijzen was.
Eenieder die door het strafbaar feit schade heeft geleden kan immers nadien door middel van een ter griffie ingediend verzoekschrift, in zoveel exemplaren als er betrokken partijen zijn, kosteloos verkrijgen dat het gerecht dat uitspraak heeft gedaan over de strafvordering, uitspraak doet over de burgerlijke belangen. Dat verzoekschrift geldt als burgerlijke partijstelling.
Dat is de enige correcte toepassing van art. 4 voorafgaande titel van het Wetboek van  Strafvordering.

Stad Diksmuide heeft zodoende correct gehandeld door NA de veroordeling van de drugscriminelen, bij dezelfde correctionele rechtbank een verzoekschrift in te dienen als schadelijder, teneinde de schadevergoeding te bekomen.
Het klopt dus niet zoals in het artikel van 8.10.2021 wordt geschreven dat men via de strafrechter geen schadevergoeding meer kan vorderen als men afwezig is bij de zitting waar de betrokkenen strafrechtelijk beoordeeld worden. Dit is een miskenning van de tekst van art. 4 Voorafgaande titel van het Wetboek van Strafvordering !
Nu de correctionele rechtbank de nadien door Stad Diksmuide ingediende schadeclaim heeft afgewezen als niet-ontvankelijk, heeft de rechtbank kritiek uitgeoefend op haar eigen vonnis doordat de burgerlijke belangen, zoals nochtans wettelijk vereist, niet voldoende werden aangehouden.

Stad Diksmuide heeft zodoende GEEN fout begaan.
Stad Diksmuide mist bovendien geen 13900 euro schadevergoeding !
Stad Diksmuide heeft het recht om de zaak bij de burgerlijke rechter aanhangig te maken ! Er moet voor de burgerlijke rechter een fout in oorzakelijk verband met de door Stad geleden schade worden bewezen in hoofde van de veroordeelde drugscriminelen.

De fout bestaat uit het strafbaar feit. De beklaagden werden definitief strafrechtelijk veroordeeld ! De burgerlijke rechter is VERPLICHT om wat op strafrechtelijk gebied beslist is, te volgen.
Er moet niet getwijfeld worden dat de schade die Stad Diksmuide heeft geleden, niet zal kunnen teruggevorderd worden, wat de verdediging van de Nederlandse criminelen ook mag beweren ! Feit is dat de Nederlanders werden veroordeeld voor de ten laste gelegde drugsdelicten zodat de burgerlijke rechter hoe dan ook de fout zal weerhouden; ook het oorzakelijk verband tussen fout en schade staat vast. Uit de stukken blijkt ontegensprekelijk dat de kosten die Stad Diksmuide gemaakt heeft voor de sanering van de beek, het gevolg zijn van de illegale lozing van het afvalwater afkomstig van het proces voor de productie van chemische drugs.

Fouten zijn altijd vergeeflijk, als men de kracht heeft ze te erkennen. En hier moet Stad Diksmuide geen eigen fouten toegeven……

Els Leenknecht,
Voorzitter gemeenteraad en voor de Raad van Maatschappelijk Welzijn  Stad Diksmuide
advocaat

Nu het applaus voor de zorgsector allengs wegdeemstert, en het normale na-corona leven zich langzaam herstelt, lijkt het moment geschikt om even achterom te kijken.
Naar ons eigen geluk, om in ons land geboren te zijn. Van bij het begin der epidemie hebben wetenschappers ons de weg gewezen om ons te beschermen tegen het kwaadaardige virus. In een heel vroeg stadium hebben zij de vaccins uitgevonden, en werd de vaccinatie-campagne uitgerold. De krachtdadige wijze waarop, quasi alle Vlaamse gemeentebesturen dit hebben georganiseerd, verdient alle lof. Ook in onze Boterstede : functionele herinrichting van de Kupe, vriendelijk onthaal, professionele vaccinatie, en achteraf nog de mogelijk om een babbeltje te slaan met een steward.
Dank aan allen die hiertoe hebben bijgedragen, ook mijn gepensioneerde huisarts dokter Bailleul, die mij het voorrecht heeft gegund om mijn derde vaccinprik toe te dienen. Ik beloofde hem daar melding van te maken in het Manehoekje.  Dat is met deze gebeurd, mijn beste.
Ja, er is nog solidariteit en zorg voor elkaar in onze Boterstede. Gooi die bril van verzuring weg en zet je roze bril op. ’t Is goed in onze thuisstad. En de basis van geluk is : DANKBAARHEID !

Robert Pil

De oorspronkelijke tekst van deze bijdrage voor het Manehoekje werd door de redactie van eDiksmuide offline gehaald.  Omdat er mogelijks, door de inzender van de bijdrage, gebruik werd gemaakt van een schuilnaam en de inzender deze vaststelling, na verzoek van de redactie, niet kon of wilde weerleggen, werd de tekst verwijderd.

Bij twijfel omtrent het gebruik van schuilnamen voor inzendingen voor het Manehoekje, zal de redactie voortaan bijkomende coördinaten van de inzender opvragen, zonder dat deze evenwel zullen gepubliceerd worden.

eDiksmuide