Bij het overstromen van de IJzervallei komt de polarisatie tussen landbouw en natuur (spijtig genoeg) terug boven drijven, mede door inzichten van (water)professoren en wetenschappers. Bepaalde politici nemen zelfs al het woord ‘onteigenen ‘ in de mond, dit terwijl de inwoners nog met de voeten in het water staan met alle ellende vandien. De landbouw wordt terug (onterecht) met de vinger gewezen. In het onlangs verschenen boek ‘De IJzervloed’ leert het verleden en de geschiedenis van dit gebied ons nochtans een ander verhaal bij de grote overstromingen van de IJzervallei in 1872 toen er helemaal nog geen sprake was van drainage, industriële groententeelt, zware landbouwmachines, verharding of enige klimaatverandering. Eventjes enkele fragmenten uit het boek ter illustratie (blz 20-21).
December 1872 : In de vallei van den Yser zijn 1000 huizen en hofsteden waer de bewoners op de zolder woonen , en waar het vee is weggevoerd of staet te versmooren in de stallen …..De jaren 1867, 53 en 41 die zeker grote waterjaren waren, zijn, zeggen de oude Merkemnaars, niet te vergelijken met 72…..Op de hofsteden gaat het geheel erg: het merendeel van het hoornvee staat tot aan de knieen in het water, geheele benden koeien zijn door het water naar het hooge gedreven om niet te versmoren en vele zwijnen zijn reeds in hun kot versmoord…
Overstromingen in dit gebied zijn dus van alle tijden en dit zal in de toekomst wellicht ook niet anders zijn. Structurele weldoordachte maatregelen om de waterpeilen beter te beheersen in deze valleigebieden, overstromingsgebieden en de rivier de IJzer, met de technologie waarover we op vandaag beschikken, dringen zich dan ook op om dergelijke gebeurtenissen en rampscenario’s te vermijden in de toekomst. Het boek eventjes aandachtig en grondig doorlezen kan bij sommigen misschien wel tot andere en betere inzichten leiden zodat iedereen met een gerust gemoed verder kan leven met de grillen van de natuur !!!
Johan Debruyne