Zomerse Vrijdagen bestaat reeds sinds 2007. Deze kwamen er na de Portus-dagen die voor 2007 zorgden voor een drietal optredens aan de kaaien van Portus Dixmuda bij de IJzer. Intussen zijn de Zomerse Vrijdagen een vaste waarde geworden op de zomerse evenementenkalender. Zo waren er dit jaar acht deelnemende Horeca-zaken waar op vrijdagavond een gratis optreden kon meegepikt worden. De Horecazaken kozen tot dusver zelf de band en het stadsbestuur betaalde de helft van de kosten met een maximum van 500 Euro. Daarnaast werd door de stedelijke diensten gezorgd voor de promotie, een podium en een technische installatie.
Maar bleef het voorziene budget voor dit project hetzelfde, in 2013 kwamen wel meer aanvragen binnen van de plaatselijke horeca-zaken dan in 2012. Zorgde dit vorig jaar reeds voor een moeilijke budgettaire evenwichtsoefening, schepen Ramboer stelt zich de vraag of Diksmuide met deze trend zijn Zomerse Vrijdagen nog verder kan laten uitbreiden, dan wel er andere criteria zullen moeten opgelegd worden aan de Horeca-zaken om ze toe te laten tot deze reeks zomerse optredens.
Ander heikel punt is wel dat bij de voorbije uitbreiding vastgesteld werd dan de interesse van het publiek evenredig daalt. Wellicht is dat volgens de schepen te wijten aan een te groot aanbod van telkens hetzelfde concept.
Tenslotte vragen de meeste groepen ook nog eens een overdekt podium wat Diksmuide niet kan aanbieden. Tijd dus om rond de tafel te zitten en na te denken over de toekomst van de Zomerse Vrijdagen, aldus nog schepen Karline Ramboer.
Wel kan schepen Karline Ramboer al meegeven dat een uitbreiding naar de deelgemeenten niet mogelijk is. Toch is er in het beleidsplan reeds een alternatief voorzien. Dat voorziet immers in een jaarlijks budget van 10.000 Euro wat moet toelaten om, in samenwerking met de dienst evenementen, 1 à 2 maal per jaar een evenement op te starten in een dorp waarbij in een beurtrol de verschillende dorpen aan de beurt moeten kunnen komen. Schepen Ramboer wenst hierbij te onderstrepen dat het stadsbestuur hiermee duidelijk aantoont dat voor haar de dorpen meetellen, kortom in de dorpen moet het leven ook “bruisen”. (DLD)