Wat doet het deugd om op onze zo geprezen Grote Markt terug (tijdelijk) wat groen en bloemen te zien. Zoals veel inwoners van Groot- Diksmuide voel ik mij niet meer thuis op onze Grote Markt, omdat het een grijze betonnen vlakte geworden is. Was er dan echt geen ruimte voor wat bomen, groen en kleurrijke bloemen op zo’n grote oppervlakte ? Als ridder van ’t Manneke van de Mane heb ik echt medelijden met ons ‘Manneke’ die lijdzaam moet toezien hoe enkel Generaal Baron Jacques een tulpenplantsoen kreeg. De plant- en grasvlakken voor een periode van slechts 14 dagen tonen dat het anders kan. Heel wat mensen kwamen kijken naar deze mooie en kleurrijke plantsoenen die een mens echt vrolijk maken. Misschien een volgende keer ook de fonteintjes erin verwerken zodat alles nog meer tot zijn recht komt. Met wat zondagse muziek er bij vanop de historische muziekkiosk kan het nog veel aangenamer worden. Misschien kan men beginnende muziekgroepjes en opkomend talent een kans geven om zich op die manier kenbaar te maken aan het grote publiek. Het kan mogelijks de handel en de wandel, die nu op en laag pitje staat, wat nieuw leven inblazen. Ook in de dorpen van Groot- Diksmuide mag er weer wat meer aan bebloeming gedaan worden, want ook dat is aan het verwateren. Hoe het wel kan moet ons stadsbestuur maar eens gaan bekijken in Middelkerke en zijn deelgemeenten en Nieuwpoort- Stad (Vismijnplein) waar men elk jaar in het zomerseizoen een bepaald thema uitwerkt met groen, bloemen en beplantingen. Zulke zaken trekken zeker toeristen aan en bezorgen ook aan de inwoners van eigen stad een goed en positief gevoel…

Ludwig Vandenbussche

Moeten wij ons vragen stellen over een voetpad op het einde van de Sint Sebastiaanlaan !? De eerste  bouw op de hoek met de IJzerlaan is bijna voltooid en GEEN voetpad  voorzien langs deze kant … Aan de overzijde worden weldra ook die werken gestart en wordt er daar ruimte gelaten voor een normaal voetpad ?  Voetpaden , normaliter 1.20  m  ..
De mama of de papa op stap met de kinderwagen … Ouderen met de rollator …
Hoe wordt  dit daar opgelost ?  Een eenrichting verkeer  ?  De tijd dringt wellicht ..

Georges Lanssens

Onze Markt wordt een symfonie van bloemen en struiken in een grastapijt geurend naar lentefrisheid, in afwachting van de klokken van Rome die er paaseieren gaan werpen. Een metamorfose onder het welziend oog van onze Generaal, die monkelt met een glimlach om de mond van tevredenheid.
En dan, in het licht van Pasen, schiet onze fontein haar  waterstralen de hoogte  in als een bron van leven ; de opbruisende  lente ; het gejoel van kinderen op de paasfoor ; toeristen en dagjesmensen die even verpozen en zich dan nestelen op de gezellige terrassen van onze horecazaken ; handelaars die met blijheid een blik werpen op hun kleine stadsoases. Jammer dat zij die pracht maar voor twee weken kunnen uitstralen.
Er is nog plaats voor een visvijver naast de fontein. Maak nog een zandtapijt en een beachbar  en in de zwoele avonden komen Diksmuidelingen  en toeristen genieten. Met een licht muziekje à la Silencio gaan sommigen zelfs de amoureuze toer op. Vlinders en romantiek, je weet wel ..

Robert Pil

Ik beken: U mag mij altijd een stukje vlees serveren.  Mijn ouders hebben ons op de boerderij met de beste bedoelingen zo opgekweekt.  Varken, kip, konijn, ’t kwam allemaal met een heel korte keten op ons bord. Net als de patatjes en de   groenten trouwens. Nog altijd kijk ik uit naar een biefstuk zonder zwembrevet, naar een Mechelse Koekoek of een konijntje van goeden huize, altijd op zoek naar de smaak van toen.  Maar evengoed komt er regelmatig een groenten&pasta schotel bij ons op tafel, en dat gaat met evenveel smaak naar binnen.  Deze culinaire inleiding maar om te duiden dat je mij niet op de veggie- of vegan-barricades moet zoeken.
Maar toch dus in mijn kwaaie pen gekropen wegens de jaarlijkse Fairtrade-maaltijd tijdens pinkstermaandag in de Koning Albertstraat.  Diksmuide mag zich al wat jaren Fairtrade-gemeente noemen, zo’n titel moet je verdienen en één van die activiteiten is bij ons het aanbieden van een Fairtrade-maaltijd tijdens Pinkstermaandag.
Jaarlijks staan er op deze feestelijke maandagmarkt talrijke kramen met worsten, hamburgers en andere eetbare dingen, U eet ze al jaren graag en veel, het is U van harte gegund.  Net door dat grote en gevarieerde aanbod wilden we met Fairtrade een kleine aanvulling zijn door een vegetarische maaltijd aan te bieden. Sedertdien kunnen we telkenjare een goeie honderd schotels aanbieden aan wie geheel vrijwillig en op eigen risico een keertje iets anders wil.
Volgens onze schepen van landbouw is het ongehoord dat we een Fairtrade maaltijd aanbieden zonder vlees. Dat zegt hij al jaren en nu krijgt hij eindelijk gehoor.  Dit jaar MOET het met vlees en vanaf volgend jaar mogen we helemaal ophoepelen.
Tja.
Mensen op het idee brengen dat het ook een dagje in de week zonder vlees kan moet dus hemeltergend vloeken zijn in de Boerenbondkerk. Gelukkig worden jullie vanaf volgend jaar gespaard van dat vreselijk verderfelijk aanbod in de Koning Albertstraat.

Dirk Laplasse,  voorzitter Milieuraad Diksmuide

Toen ik op zaterdagmorgen 16 maart ll de krant Het Nieuwsblad los, kon ik mijn ogen niet geloven dat Sint-Aloysius, de patroonheilige van ons vermaard college, in ere was hersteld ! Immers, een jaar geleden werd Aloysius van zijn voetstuk gehaald door enkele breedziende  personen die de vooropgestelde fusie in een scholengroep meer vanuit een commercieel perspectief wilden promoten. In feite een forse breuk met de goede faam van een college dat qua onderwijs op een hoog niveau gequoteerd stond.
Plots lees ik over vandalisme en baldadigheden begaan door zesdejaarsstudenten tijdens de viering van hun 100 dagen in… het Sint-Aloysiuscollege. Zo besmeurt men de goede naam van een college, die inmiddels vervangen werd door de campusnaam ’t Saam.
Oudgedienden van Sint-Aloysius, zowel leraars als leerlingen, willen niet dat de faam van hun geliefd college, op die wijze door het slijk wordt gehaald, want de positieve herinneringen die zij zelf hebben, koesteren zij in dankbaarheid. Aan de jongeren die een grens hebben overschreden, er is zoiets als respect voor het team van mensen die jullie zes jaar hebben begeleid : directie, leerkrachten en vrijwillige medewerkers allerhande. Jullie hebben  nog 100 dagen om het resultaat van zoveel gezamenlijke inspanningen om te zetten in een gebaar van spontane waardering. Pas dàt is cool !!

Robert Pil