Boer Charel is gestorven. Hij laat 17 paarden na aan zijn drie zeuns.
In zijn testament verdeelt hij de erfenis:
De oudste, Jan, de helft van alle paarden.
De tweede Piet, een derde en de jongste Joris een negende van alle paarden.
Vaneigens is het onmogelijk om 17 paarden te delen door 2, door 3 of door 9 en begint de miserie. Op een gegeven moment besluiten ze ten einde raad om ulder nonkel, boer Korneel – wiens intelligentie ze al lang bewonderen – om raad te vragen, in de hoop dat die een oplossing kan vinden.
Ze spreken af in café De Boereleute hier ergens ten uytkante in ‘t Blote.
Boer Korneel neemt het testament en leest het aandachtig, na enkele ogenblikken gaat hij terug naar zijn boerenhof om zijn eigen paard te halen en voegt het toe aan de 17 andere.
Nu staan er 18 paarden in de wei. Vanaf nu wordt het mogelijk voor de erfgenamen om tot de verdeling over te gaan, zoals bepaald in het testament van hun vader. Charel.
En mezielegods het lukt. Jan, neemt de helft van de 18 paarden = 9
Piet, neemt een derde = 6, en Joris, een negende = 2
Samen hebben ze dus 9+6+2 = 17 paarden.
Er blijft 1 paard over, dat van nonkel Korneel, die het weer meeneemt naar huis.
Dat is nu echt boerenverstand! Voila, ’t is nu aan julder!
Dirk Spruytte