Politici hebben nog ongeveer twee seizoenen de tijd om de twijfelende kiezer diets te maken dat het stemmen op hun partij het enige zinvolle alternatief is en gokken op kandidaten die tot een andere politieke familie behoren geen aarde aan de dijk zal brengen doch hooguit enkele kruiwagens slijk. Bijgevolg zal de olympische discipline ‘moddergooien’ zonder enige twijfel een essentieel onderdeel uitmaken van een politieke machtsontplooiing, vandaar de nogal vreemde  titel van mijn column, waarvoor mijn oprechte excuses.  Er wordt nogal eens beweerd dat politici niet bekommerd zijn om de mensen zelf maar wel om hun dikke portemonnee.  En toch zijn er individuen nodig die aan politiek willen doen.  Beschouw het als een noodzakelijk kwaad, waar onze maatschappij niet zonder kan, zoals prins Laurent niet zonder dotatie kan, een pastoor niet zonder gelovigen en een man zoals ik in de fleur van zijn leven,  niet zonder één of meerdere vrouwen.   Geef toe dat het niet steeds hartverwarmend is om politieker te zijn want alles wat er misloopt in de samenleving wordt in de schoenen van politici geschoven, vandaar dat hun schoeisel vaak twee maten te groot is en zij bijgevolg een zware ecologische voetafdruk hebben.  Persoonlijk erger ik mij niet langer aan wat er scheef loopt in onze boterstad, ten eerste raak je het op de duur zo gewoon als een …burgemeester zonder sjerp  en ten tweede kan je de scheefgegroeide dingen ook op een veeleer positieve manier benaderen, iets wat Lance Armstrong jaren aan een stuk heeft geprobeerd, tot ergernis van de uitgetelde concurrentie en machteloze koerscommissie.  Als ik in de omgeving van een vastgelopen kruispunt stap, schep ik er het grootste genoegen in om auto’s rustig voorbij te wandelen, mij bewust van het feit dat de wereld rondom mij stilstaat en ik als enige sterveling aan het voortbewegen ben terwijl ik de stomverbaasde gezichten aanschouw van hopeloze bestuurders in hun gemotoriseerde voertuigen.  Dan bestempel ik mezelf niet langer als een zwakke weggebruiker maar als de koning van het verkeer in een wereld die even ophoudt te bestaan

Momenteel ben ik mij volop aan het concentreren  om lokale verkiezingskandidaten waardig te kunnen ontvangen in mijn huisje met een tuintje, twee levensechte kabouters en een gevaarlijke loslopende hond.  Mijn brievenbus heb ik voor de gelegenheid in het rood geschilderd omdat de groene verf, waarmee ik mijn kelder heb gewit, volledig was opgebruikt.  Die kleuren hebben dus niets te maken met mijn politieke voorkeur, die ik niet mag laten blijken, teneinde mijn dotatie van columnist bij ediksmuide, niet in het gedrang te brengen.  Iedere politieker – mannelijk, vrouwelijk of zoiets tussen de twee –  met om het even welke seksuele voorkeur of haarkleur en in het bezit van een geldig bewijs van goed gedrag en zeden is hartelijk welkom in mijn  bescheiden woonstede. Zelfs de politicus  die onlangs fel uithaalde naar een organisatie die zich mateloos en onbaatzuchtig inzet voor mensen van ter plekke die in ‘kansarmoede’ verkeren, mag met een gerust geweten bij mij aankloppen want het is niet aan mij om een oordeel uit te spreken over die Vlaamse zondaar, ik ben immers God de Vader niet, noch zijn teergeliefde Zoon of geile geest, zelfs geen verre familie van dit hemels trio.  Althans niet voor zover ik weet..  Naar verluidt is de ‘stal der verdachtmakingen’ intussen grondig uitgemest alhoewel er geen enkele stront aan de knikker bleek te zijn.  Laat dit een wijze les zijn voor de dames en heren politici die zitten te popelen om met modder of stront te gooien naar de concurrentie want het stinkend goedje zou wel eens als een boemerang kunnen werken en in hun eigen smoel terechtkomen…

Johan Devos – 14 maart 2018


Maandelijks, op de tweede zaterdag van de maand, verschijnt een column van Johan Devos op www.eDiksmuide.be. Een eigen kijk op onze wereld van vandaag, verpakt in wat fictie, met nu en dan een Diksmuidse toets. Wie ze later nog eens wil nalezen, ze worden gearchiveerd in onze nieuwe rubriek “Column”.

Deze column is buiten de verantwoordelijkheid van de redactie van eDiksmuide