In het IJzergebied werden in 1922 kort na de eerste wereldoorlog demarcatiepalen geplaatst die verwijzen naar de IJzerslag van oktober-november 1914. Ze geven aan tot waar de Duitsers geraakt zijn. Van de 22 oorspronkelijk geplaatste demarcatiepalen zijn er, vermoedelijk tijdens de tweede wereldoorlog drie verdwenen: een in Diksmuide, een tweede aan ’t Wieltje en een derde in Pervijze. Bij 17 van de 19 resterende palen heeft de speciale “Trophaënbrigade” van het Duitse leger dan tijdens de tweede wereldoorlog ook nog eens de voor hen smadelijke drietalige opschriften “Hier werd de overweldiger tot staan gebracht” weg gekapt. Maar de 2 resterende bleven ongeschonden. Zowel de paal in Ramskapelle, die door een landbouwer onder een hoop stenen zou weggestopt zijn, als de demarcatiepaal van Oud-Stuivekenskerke ontsnapten aan hun aandacht. Zo staat de “vergeten” demarcatiepaal in Oud-Stuivekenskerke op het domein van het O.L.Vrouwhoekje (foto) er nog altijd ongeschonden bij met de integrale tekst, zo leert ons Etienne Moons, voorzitter van de Vrienden van het O.L.Vrouwhoekje.
Kort na de eerste wereldoorlog werd in Frankrijk het idee geformuleerd om langs de oude frontlijn, van de Vogezen tot Nieuwpoort, een heirbaan aan te leggen om de herinnering aan dit front te bewaren. Maar omdat dit idee niet uitvoerbaar bleek, stelde de Franse Touring Club in 1921 voor om op de punten waar de frontlijn de grote wegen kruist, demarcatiepalen uit rood Elzasser graniet te plaatsen. Deze palen waren ontworpen door de Franse beeldhouwer en oudstrijder Paul Moreau-Vauthier.
Dit voorstel werd in België gevolgd door de Koninklijke Touring Club van België. Eind 1921 werd een geldinzamelingsactie gelanceerd met het oog op het plaatsen van 28 palen die de plaatsen zouden aanduiden waar de vijand het verst op Belgische bodem was doorgedrongen. Oorspronkelijk waren die demarcatiepalen bedoeld als een hulde aan de geallieerde troepen, maar de wrok ten aanzien van Duitsland werd stevig verwoord bij de inhuldiging van sommige demarcatiepalen door de woordvoerders van de Touring Club. Uiteindelijk werden op het Belgische grondgebied 22 demarcatiepalen geplaatst, in 3 varianten al naargelang de sector waar zij geplaatst werden: 10 van het Belgische type van Nieuwpoort tot Lizerne bij Ieper, 6 van het Britse model in de Ieperboog van ’t Wieltje tot Voormezele en 6 Franse modellen te Boezinge en rond de Kemmelberg.
De uitgekozen plaatsen staan evenwel niet steeds gelijk met de verste Duitse opmars. Zo duiden nagenoeg alle demarcatiepalen in de Ieperboog het front van midden 1918 aan, rond Boezinge herinneren de palen aan de Duitse terreinwinst na de gasaanval van 22 april 1915. In het IJzergebied tenslotte wordt dan als reeds aangegeven vooral verwezen naar de IJzerslag. (DLD)