Rond het openbaar onderzoek en de uiteindelijke goedkeuring van het ruimtelijk uitvoeringsplan voor de Stationsbuurt, is al aardig wat inkt gevloeid. De bewoners van de Stationsbuurt vonden uiteindelijk dat met hun mening slechts gedeeltelijk rekening werd gehouden bij de goedkeuring van dit RUP door de gemeenteraad. Daarom trokken ze in eerste instantie naar de bestendige deputatie van de provincie om de gemeenteraadsbeslissing met de goedkeuring van het toekomstplan voor de Stationsbuurt te laten vernietigen. Maar ook in Brugge kreeg men geen gehoor. Daarom trekken nu twee wijkbewoners, die zich moreel en financieel gesteund weten door andere wijkbewoners maar die verder anoniem willen blijven, naar de Raad van State om de vernietiging van het Ruimtelijke Uitvoeringsplan (RUP) voor de Stationsbuurt te vragen.
Voor Paul Claus, de woordvoerder van de bewoners van de Stationsbuurt, konden veel bewoners zich allereerst niet vinden in de plannen van het stadsbestuur om het zwembad te verhuizen en de gronden, waarop dit zwembad gebouwd was en die destijds geschonken werden door Laure Fredericq aan Diksmuide om er een openbaar park van te maken (foto), een andere bestemming te geven door er metershoge appartementsgebouwen te laten bouwen met de bijhorende schending van de privacy en van lichten en zichten. Voor veel wijkbewoners was dit alvast een brug te ver.
Het Diksmuids stadsbestuur gebruikt verder het argument “verdichting” om een karaktervolle woonwijk uit de jaren 50 aan te tasten met bouwsels die er niet thuis horen en slechts interessant zijn voor projectontwikkelaars. Nochtans liggen reeds vele jaren hectaren onbebouwde grond te wachten op en rondom het voormalig voetbalveld in de Tuinwijk.
Daarenboven menen de wijkbewoners dat er in het centrum met de vergunning voor de bouw van 5 appartementsgebouwen tijdens het laatste jaar, er voldoende reserve zal zijn aan woongelegenheid voor vele jaren.
Tenslotte plaatst men ook nog vraagtekens bij de ontwikkeling van een nieuw woonerf langs de Lange Veldstraat waar zich op vandaag nog een bosje bevindt. Nu opteert het stadsbestuur er voor sociale appartementen in plaats van de eerder voorziene eengezinswoningen. Ook hier betekent dit een verdubbeling van de woondichtheid. Men merkt ook op dat deze worden opgetrokken op gronden die ooit ernstig werden verontreinigd door activiteiten van de toenmalige busmaatschappij. Een rapport uit 2002 stelt immers dat, zelfs na het afgraven en verwijderen van de verontreinigde gronden, het kweken van groenten er sterk afgeraden wordt, zo stelt woordvoerder van de wijkbewoners Paul Claus.
De wijkbewoners die nu naar de Raad van State stappen vragen niet alleen dat het goedgekeurde RUP voor de Stationsbuurt niet wordt uitgevoerd maar ook dat er een halt wordt toegeroepen aan het gebrekkige stedenbouwbeleid van Diksmuide. Dat beleid is alleen maar gericht op de groei van de Diksmuidse bevolking. Maar het verliest wel de woonkwaliteiten van de woonwijken uit het oog wat op haar beurt bijdraagt tot de verloedering van hele woonstraten, zo stellen de klagers.
Tenslotte bestond de opmaak van het RUP Stationsbuurt volgens de bewoners die naar de Raad van State stapten , uit een aaneenschakeling van vormfouten en inhoudelijke gebreken. Ook deze fouten werden verwerkt in de argumenten om uiteindelijk tot de vernietiging van het plan te komen.
Volgens Paul Claus mag het arrest van de Raad van State, die nu als scherprechter moet optreden, binnen een groot jaar verwacht worden. (DLD)