1410, 2018

Advies en choco

14 oktober 18|

Beste Ronald en Rik,( auteurs van bijdragen in ’t Manehoekje van 12.10.2018),

’t Manehoekje vertroetelt de democratie  en de vrijheid van spraak. Honderd keren meer van waarde is ons Hoekje dan het gezwets in de meeste Gemeenteraden waar men geen luisterbereidheid aan de dag legt en ook geen neiging daartoe heeft. Omzeggens overal is het de Stalinistische methode van de dictatuur die een oppositiegeluid verdrukt of meesmuilend in de hoek onderduwt. Elkeen die begaan is met Diksmuide kan in ‘t Manehoekje een idee naar voren schuiven, altijd goed bedoeld en vaak juist, maar daarvoor nog niet steeds objectief aanvaardbaar.
Ronald stelt het klaar en duidelijk : “Als oud inwoner volg ik nog graag de gang van zaken.
Waar beter dan in het Manehoekje.  Ik hoop dan ook dat het nieuwe of oud verlengde bestuur,wat meer aandacht besteed aan de goed bedoelde en belangeloze opmerkingen, advies van deze RAAD.”
Dit is een belangenloze verklaring van een oud-inwoner die houdt van Diksmuide en die begaan is met het wel en wee zoals ik ook van harte meeleef met het draaien en keren.
Aan Rik wil ik een gemeend woordje van dank richten voor zijn artikel en woorden aan mijn adres .
Zoals hierboven al gezegd is niet alles dat onze Manehoekjeschrijvers kwijt geraken Evangelie.
Zelf neem ik waar, ontleed teksten en gebeurtenissen, en dan probeer ik ook het verleden niet te vergeten om des te beter het heden te kunnen inschatten.
Laat ik toch eerst en vooral alle vrijwilligers die de handen uit de mouwen steken en iets proberen te veranderen aan de triestige en ellendige omstandigheden waarin anderen leven een meer dan verdiende pluim geven !
Voor een rotte appel in een mand zijn er toch een groot aantal heerlijke appelen die overblijven om het leven te veraangenamen.  De meeste Oxfamvrijwilligers- zeker de plaatselijke – geven zich uit liefde voor een edel doel, zonder vergoeding of een snoepreisje….zo moet het zijn. Ik staar me niet blind op de excessen van sommigen uit de “hogere regionen” .
Hier in Zuid-Afrika is de corruptie bij de linkse machthebbers onmetelijk groot . Het zijn juist deze lui die zich verkopen als “vertegenwoordigers van de armen “. De voetbalschandalen in Belgie zijn in vergelijking met de bijna openlijke corruptiepraktijken alhier klein bier.
President Paul Kagame van Rwanda geeft een sprankeltje hoop door zijn “hardere en eerlijker” aanpak . Gisterenavond zag ik nog op TV  een korte uitzending over kleinere koffieplantages in dat kleine landje dat een aantal jaren geleden gebukt ging onder een massamoordpartij van naar schatting 1 miljoen mensen. Een Baristakoffie-kompetitie trok geweldige aandacht en de uitvoer van koffie brengt nogal veel Dollars in de schatkist van Rwanda. Zo moet het zijn : een gedisciplineerd en doorzichtig bestuursapparaat dat de initiatiefnemers-zakenmensen/ investeerders/en ook kleine boeren beloont die zorgen voor werkgelegenheden die menswaardig vergoed worden. Weg van de afhankelijkheid van  donorlanden betekent echte onafhankelijkheid ! De hand aan de ploeg slaan.
Ik heb de boeken van Andre Brink naar wie Rik verwijst in mijn bibliotheek en ik heb ze gelezen ; zijn werken zijn gestoffeerd met pikante bladzijden en ja, hij verdwaalde ook wel af en toe in de politiek.  De Anglikaanse aartsbisschop en Nobelprijswinnaar voor de Vrede , Desmond Tutu ,een onverzettelijke kampvechter voor gelijke rechten, keerde enkele jaren geleden al zijn rug op de machthebbers van het ANC….hij verweet de president Zuma en zijn ministers dat zij zich op een corrupte wijze verrijkten op de rug van de weerloze arme massa’s voor wie zij zogezegd in de bres stonden.  De dichter Breyten Breytenbach deed ook moedig uitspraken tegen het regime.  Omdat ik al verschillende decennialang ik Afrika woon kan ik zeker meepraten over het onrecht en durf ik mezelf verklaren als een voorvechter voor het bekomen van algeheel respekt voor elke mens.
In ’t West-Vlaams : elke politicus zou eerst “uit de eigen portemonnee moeten lammeren” vooraleer met belastingsgelden van burgers uit Vlaanderen de weldoener uit te hangen  tegenover vreemde verdrukkende regimes die het niet verdienen .
De bedoelingen van Derde Wereldorganisaties zijn eerlijk maar het doel kan niet bereikt worden omdat dictaturen en repressies in Afrika schering en inslag zijn. De machtigen in de Afrika-landen staan in de weg voor een succesvolle ommekeer.  Na 60 jaren “onafhankelijkheid” in de meeste Afrika-landen kan men weinig wijzen om trots op te zijn .
Jullie beogen met de Diksmuidse Wereldwinkel  om de “kleine producent” in Afrika te helpen. Dat is een edelmoedig gebaar maar laat mij toe te zeggen dat volgens mij de  kinderarbeid door het nemen van meerdere kleine initiatieven in de Westerse landen (zoals in Diksmuide) niet tot een einde zal komen.  De vertrapping van de fundamentele mensen- en werknemersrechten van vrouwen,kinderen en mannen vindt niet alleen plaats in Afrika maar tevens en zeker niet minder in China en de Arabische Staten . Daar krijgt Oxfam zelfs geen toegang.  Het zijn de Westerse Regeringen die toe zijn aan de herziening van de politiek van Ontwikkelingssamenwerking.  In mijn ogen zijn het onze Ministers en hun politieke snoepreisgezelschappen die door allerhande hulpverleningsverdragen en door schenkingen aan de despoten ( vermomd als bijdragen om het lot van de armsten te lenigen) medeschuldig zijn aan de bestendiging van de schrijnende armoedetoestanden in Afrika.

Omzeggens elk jaar kom ik nog in Europa en Diksmuide.  Dat plantages ontbossing meebrengen is een feit. Dat de onstuitbare explosie van de wereldbevolking met haar grote materiele behoeften de grootste bijdrager is tot de ontbossing valt te onderlijnen.  Als gewone burger die al een 70-tal jaren op de aardbol verblijft heb ik persoonlijk wel mijn bijdrage geleverd voor de vergroening,.. van bv.mijn inzet voor de realisatie van de Kleiputten en de aanplanting van bomen op verschillende plekken op het Diksmuidse grondgebied (toen ik Schepen was) tot de enkele honderden bomen die ik al aanplantte in Afrika .  Het gebruik van vuurmaakhout is in een primitieve maatschappij een traditie . De bevolking moet geleerd worden om elke gekapte boom te vervangen door 2 jonge boompjes en dat vergt opvoeding/onderricht/onderwijs.
Bij een volgende bezoek kom ik wel eens inloeren en kijken naar de nieuwe opzet bij de Wereldwinkel en waarom niet behalve de zuiver lokaal Diksmuidse produkten kopen…ook eens niet de choco proeven.  Rik, je mag weten dat ik elke inzet voor hulpbehoevende mensen apprecieer, bijzonder als dit, zoals in jullie geval niet neerkomt op het pochen met andermans pluimen .

Joost Tryhou
Zuid-Afrika

1210, 2018

Choco smeer je best op een boterham

12 oktober 18|

Geachte heer Tryhou
Beste Joost

Als lezer van eDiksmuide volg ik het manehoekje, waar jij regelmatig een bijdrage op levert.  Met die bijdragen in het achterhoofd verwondert het mij dan ook ten zeerste dat je uit correcte analyses van de pot gerukte conclusies trekt.
Ten eerste heb je het over de misbruiken uit 2010 gepleegd door onder andere een Belgische medewerker van Oxfam Groot-Britanië. Oxfam GB heeft die nooit ontkend, nooit in de doofpot gestopt en volgens specialisten behoorlijk goed aangepakt.   In de nasleep van die onverkwikkelijke affaire heeft minister Alexander Decroo, die je er toch niet van kan verdenken links te zijn, een onderzoek bevolen naar de werking van Oxfam in België.  Een uittreksel uit het verslag: “Uit voorgaande vaststellingen blijkt dat de organisaties (Oxfam-Wereldwinkel, Oxfam-Solidariteit en Magasins du Monde Oxfam) het belang van hun rol op het vlak van integriteitsbewaking onderkennen en de door hen nodig geachte (preventieve en handhavende) beheersmaatregelen hebben uitgewerkt.” Toch iets heel anders dan wat jij suggereert.
Als je er verder rekening mee houdt dat OWW en Oxfam-GB wel tot dezelfde internationale Oxfam-familie behoren, maar elkaars werking niet bepalen, dan is het betrekken van het vernoemde schandaal bij de chocopottenactie en de inzet van de Diksmuidse vrijwilligers even kort door de bocht als op basis van de boeken van André Brink besluiten dat jij je autochtone Zuid-Afrikaanse landgenoten slecht behandelt.
In je laatste paragraaf merk je terecht op dat de corruptie van bepaalde Afrikaanse machthebbers welbekend is.  Als gewezen vrijwilliger in Zimbabwe weet ik dat maar al te goed.  “Comrade Mugabe” was vooral comrade in theorie en machtswellusteling/zakkenvuller in de praktijk.  Ook heb je 100% gelijk als je stelt: “Afrikalanden moeten hun eigen verantwoordelijkheid nemen”.  En dat, Joost, is nu precies één van de zaken die Oxfam-Wereldwinkel stimuleert.  Wij steunen coöperaties, geen regeringen, in Afrika die hun eigen verantwoordelijkheid (willen, maar door internationale of regionale belemmeringen niet altijd kunnen) nemen door hun producten aan een eerlijke prijs te verhandelen. Met die eerlijke prijs kunnen ze aan plattelandsontwikkeling doen en zoals je terecht suggereert: “zelf met de handen aan het roer en niet met bedelende handen”.  Wist je dat één van de cacao-coöperaties waar OWW handel mee drijft, geleid wordt door 2 vrouwen.  Toch niet typisch Afrikaans.
Verder heb ik de indruk, maar ik kan me vergissen, dat je last hebt van een gekend expat-syndroom, namelijk denken dat in het land van herkomst alles gebleven is zoals het was op het moment dat je vertrok.  Ik weet niet of je in de vroege jaren tachtig ooit binnen bent geweest in een Oxfam-Wereldwinkel en of jij ze kan vergelijken met de huidige OWW’s.  Eén groot verschil is dat we nu ook Noordproducten verkopen en in Diksmuide onder andere producten van Duin en Polder.  Hoewel die lokaal geproduceerd zijn, gebruiken zij ook ingrediënten die uit het Zuiden komen.  De bio-cacao en de bio-rietsuiker voor hun, overigens zeer lekkere, chocopasta worden niet in Vlaanderen verbouwd.  Je zou kunnen argumenteren dat de chocopasta van Duin en Polder een streepje voor heeft op de onze, omdat ze bio en lokaal verwerkt is.  Dit kun je evenwel niet stellen van de chocopasta’s, geproduceerd door multinationals.  Daar komt nog overal kinderarbeid en in extreme gevallen kindslavernij aan te pas.  Om nog te zwijgen van de ontbossing tengevolge van de extreme armoede waarin de cacaoboeren leven.  Deze immense problemen klagen wij met Oxfam aan.

Hiermee kom ik tot de essentie van mijn betoog: wij als oxfam hebben niks tegen lokale productie en handel, we willen het wel zo eerlijk mogelijk, bij voorkeur de volle 100%.  Als iedere lokale, en ook de minder lokale, ondernemer dezelfde principes zou hanteren als Duin en Polder, dan kunnen we jou een plezier doen, namelijk ophouden te bestaan. Een deel van de  zo vrij gekomen tijd zouden we kunnen invullen door een Diksmuids biertje met een Keiems kaasje te consumeren op een terras in een Fairtradestraat langs de Handzamevaart.  De rest kunnen we gebruiken om de tijd die we besteden aan lokale noden uit te breiden.  Want, Joost, misschien verwondert je dat, de meeste van onze OWW-vrijwilligers zijn ook actief in organisaties die lokale noden lenigen.
Slotconclusie: wij draaien niet rond de pot, we draaien de Diksmuideling geen rad voor de ogen.   Wie vindt dat elke producent overal ter wereld een eerlijke boterham moet verdienen, is op zaterdag 13 oktober tussen 10 en 17 uur van harte welkom in om het even welke Oxfam-Wereldwinkel.  We geven wel dit advies mee: smeer de choco op een boterham of pistolet, maar zeker niet om de mond van wie geen Fairtrade lust.

Rik Maekelberg
Coördinator OWW Diksmuide vzw

1210, 2018

Meer aandacht voor het advies van deze raad

12 oktober 18|

Als oud inwoner volg ik nog graag de gang van zaken.
Waar beter dan in het Manehoekje.  Ik hoop dan ook dat het nieuwe of oud verlengde bestuur,wat meer aandacht besteed aan de goed bedoelde en belangeloze opmerkingen, advies van deze RAAD.  Bestaande uit de Heren Johny Hemelsoen,Georges Lansens,Robert Pil en eveneens oud inwoner Joost Tryhou.
Als het komende bestuur maar 3/4 van de logica van deze wijzen heeft,dan zal Diksmuide een prachtige legislatuur tegemoet gaan.

Ronald Pyson

1110, 2018

Draai niet rond de pot

11 oktober 18|

Wie zou er niet een fervent liefhebber zijn van de lokale Diksmuidse produkten  zoals groenten, boter en kaas en bier ?  Rechtse-, linkse-  en centrum- “eetlustigen”  halen hun geldbeursje daarvoor graag uit de zak om het zich te laten smaken .  Maar het Oxfam-Wereldwinkel-gezelschap wil zich opdringen aan de Diksmuideling door hem/haar Oxfam-choco om de mond te smeren.
In eDiksmuide van 11.10.2018 staat te lezen :“ Op zaterdag 13 oktober kan men tussen 10 uur en 18 uur in de Oxfam-Wereldwinkel in de Kiekenstraat zijn lege chocopot inruilen voor een pot Oxfam-choco.  Onder de slogan “draai niet rond de pot” vragen de wereldwinkels met deze actie aan politici en bedrijven om meer aandacht te hebben voor de problemen in de cacaosector.”
De pot Oxfam-choco : ..zeker niet een “lokaal” produkt of van het merk Nestle , maar een lekkernij die te doen heeft met FairTrade .  De slogan “draai niet rond de pot “ is van toepassing op FairTrade, als ik verwijs naar het  het Oxfam-seksschandaal dat opengevlekt werd in Haïti.  In een artikel van De Standaard van 15.06.2018 wordt letterlijk geschreven : “Oxfam is in opspraak gekomen rond seksfeestjes van personeel met prostituees in Haïti na de verwoestende aardbeving van 2010. Volgens een rapport werden mensen er in plaats van geholpen te worden door de medewerkers ook gepest en geïntimideerd. Zeven medewerkers, waaronder de Belgische Oxfam-leider voor Haïti, moesten vertrekken. In Tsjaad zou het tot soortgelijke incidenten gekomen zijn.  Ten gevolge van het seksschandaal hebben duizenden mensen hun schenkingen aan Ofxam gestopt. Subsidies van de Britse regering vielen eveneens weg.”
Het “fair “ verdiende geld van de Diksmuideling kan maar beter besteed worden aan ‘echt lokale ‘ produkten .  Dan heeft de plaatselijke handelaar of middenstander een verdienste en inkomen.
De corruptie bij de machthebbers in Afrika is welbekend .Het gaat over miljarden Dollars en Euro’s naar hun eigen zak en die van de familie terwijl de massa’s aangroeien en arm blijven… een triestig verhaal zonder einde.  Afrikalanden moeten hun eigen verantwoordelijkheid nemen en niet altijd daar staan met bedelende handen, wel met handen aan het roer zoals Europa, Amerika en Azie  het deden en doen.  De welzijnsorganisaties in Vlaanderen houden zich maar beter bezig met de noden van de eigen mensen.

Joost Tryhou
Zuid-Afrika

810, 2018

Andere tijden, andere verkiezingstrends

8 oktober 18|

Tijdens het avondinterview vertelde  Walter Zinzen aan Ivan De Vadder, dat ‘het pittoreske’ bij de verkiezingen wel verdwenen is.
Dat klopt niet helemaal. 30 jaar geleden bestonden de kieslijsten meestal uit mannen in maatpak, nu is de foto bontgekleurd. De drie dames van het huidige schepencollege vormen al een flamboyant plaatje, en  ook de andere dames op de lijsten zijn ‘schoon’,. Voorzover zij een afspiegeling zijn van de Diksmuidse samenleving, mogen onze mannen niet klagen..
Nee, Walter Zinzen had het meer over de tijd van de drie partijen : kaloten, sossen, liberalen, en wat volksunie. Vaak waren de lijsttrekkers sterke mannen die met elkaar in de clinch gingen zoals kemphanen (of andere beesten) in  de arena. De strijd was hard en gemeen. Ja, ze waren zelfs beste maatjes met overplak- en knokploegen. Toch konden de meesten onder hen, de dag erna, weer door dezelfde deur.
Het folkloreske is verdwenen, in die zin dat de campagne nu gevoerd wordt via de sociale media, o.a. facebook waarop de kandidaten een maximum aan vrienden mobiliseren om voor hen te stemmen. Het blijft binnen het eigen kringetje. Ze wagen zich niet meer in het hol van de leeuw, op straten, op de markt, met burgers van diverse pluimage of strekking, of deurbellend om binnen te stappen in huizen, waar het hart van de gemeenschap klopt, en waar zij ook met gifpijlen bekogeld kunnen worden over postjespakkers en dies meer …
Oude stijl, nieuwe trends. We wensen al onze dappere kandidaten een goede uitslag toe !

Marie-Thérèse Vandecasteele

Ga naar de bovenkant