Tien jaar terug werd het natuurherstelproject van de “3 Mussen” in de beschermde Handzamevallei opgestart.  Voormalig schepen Peter Bossu lag toen aan de basis ervan.  Ook al is hij intussen van het lokaal politiek toneel verdwenen, toch houdt hij nog steeds een oogje in het zeil.  Vooral vanuit milieu-oogpunt in het algemeen – daar zal ook zijn terugkeer naar De Blankaart niet vreemd aan zijn – en in het bijzonder vanuit de “3 Mussen”.  En het verder verloop van dit project baart hem zorgen.  Ook al zijn er nog steeds subsidies voorzien, toch lijken de “3 Mussen” dood te bloeden.  Tijdens de vragenronde van de jongste gemeenteraad wilde hij dan ook alvast het Diksmuids stadsbestuur wakker schudden.  Maar volgens Martin Obin was hij aan het verkeerd adres, volgens de Diksmuidse schepen ligt het probleem veeleer bij het Regionaal Landschap Westhoek, de trekker binnen de “3 Mussen”.  eDiksmuide ging daarom ook zijn oor te luisteren leggen bij dat Regionaal Landschap en daar vernamen we dat de oorzaak veeleer te zoeken is bij de landbouwers zelf van het gebied die nog weinig animo hebben voor het “3 Mussen”-project dat nochtans een win-win zou moeten zijn voor natuur en landbouw.

Voor Peter Bossu is het 3 Mussen-project een voorbeeld van samenwerking tussen besturen én natuur én landbouw.  Samen staan ze in voor natuurherstel en waterbeleid in de Handzamevallei via het ruimen en uitgraven van grachten en andere ‘blauwe lijnen’ in het gebied.  Zo krijgt men in dit valleigebied meer water.  Dat zorgt op zijn beurt voor zuiverder water, meer waterbuffer voor natuur én landbouw, voor meer ruimte voor plant en dier. De voorbije jaren werden zo bijna 35 kilometer grachten geruimd (foto archief), 7 kilometer laantjes geruimd, 150 poelen geruimd en 10.000 nieuwe weidepalen geplaatst. Het afgewerkt gebied is 385 hectaren groot en daarbij werd er samengewerkt met 54 landbouwers.  Een win-win voor landbouw en natuur, een voorbeeld-project zo werd gesteld tot in het parlement.
Maar het werk is nog niet af.  Er zijn weliswaar nog subsidies beschikbaar maar er worden geen nieuwe contracten met landbouwers meer gemaakt.  Peter Bossu vroeg dan ook maandagavond aan het Diksmuids stadsbestuur opnieuw het voortouw te nemen en het 3 Mussen-project opnieuw de nodige zuurstof te geven want er wachten nog zo’n 500 hectaren in het gebied op herstel.

Maar volgens schepen Martin Obin is eerder het Regionaal Landschap Westhoek de trekker in dit project.  En daar loopt het voor hem fout omdat ze over te weinig personeel beschikt.  Hierdoor wordt het ambitieus en prachtig 3 Mussen-project, zoals schepen Obin het omschreef, opzij geschoven.  Ook Diksmuide, die financieel participeert, wil dat het project een vervolg kent en dat de subsidies niet verloren gaan.  En ook al spelen voor de Diksmuidse schepen de droge jaren en de coronacrisis ook de “3 Mussen” parten, toch mag dit voor hem geen reden zijn om het project niet meer ter harte te nemen.  Op zijn beurt deed hij dan ook een oproep aan het Regionaal Landschap om zijn verantwoordlijkheid op te nemen.

Maar volgens coördinator Dirk Cuvelier van het Regionaal Landschap Westhoek, heeft hun medewerker dit voorjaar een aantal landbouwers gecontacteerd.  Maar wegens de droogte van de voorjaren van 2018, 2019 en 2020 werd geen enkele landbouwer bereid gevonden om mee te werken aan het project. De dunne laag slib van de uitgegraven grachten zorgt immers voor minder grasopbrengst wat, in tegenstelling tot normale jaren, in droge periodes wel problematisch is.  Daarnaast zijn er in het projectgebied nog weinig graasweiden te vinden, wel meer hooiland waardoor het voordeel van nieuwe weidepalen niet meer aanspreekt.  Verder ontkent hij ook ten stelligste dat onvoldoende tijd van een medewerker de oorzaak zou zijn voor een mindere interesse voor de “3 Mussen”, wel dat landbouwers zich niet meer vrijwillig willen engageren.  Wel werd inmiddels bij het Agentschap Natuur en Bos (ANB), de grootste geldschieter, een verlenging van het project aangevraagd want een aantal landbouwers heeft wel reeds laten weten dat ze nog zullen meewerken, van zodra de droogte hen minder parten speelt. (DLD)