Om elf uur, op de elfde dag van de elfde maand zwegen de wapens in 1918. Nog ieder jaar wordt dit herdacht. En dat gebeurt ook in Keiem waar intussen meer dan een eeuw terug op het gehucht Tervaete zware gevechten werden geleverd. De stille getuigen daarvan liggen nog steeds op het militair kerkhof van Keiem. Volgens Jef Boone van de Nationale Strijdersbond (NSB) van Keiem doet de recente Covid-periode denken aan de tijd van toen. Weliswaar niet compleet vergelijkbaar, al werden ook nu vriendschapsbanden abrupt doorgesneden. Bij NSB Keiem staat men op 11 november dan ook tijdens de jaarlijkse herdenking stil bij het afscheid dat men moest nemen van 4 NSB-leden.
De 11-november-viering start om 10 uur in de kerk van Keiem. Tijdens de bezinningsdienst wil men stil staan bij de afgelopen Covid-periode, bij het feit dat men opnieuw gedwongen moest afscheid nemen van vrienden. Maar de tijd staat niet stil, men moet verder doen, ook al blijft het stille verdriet, zo luidt het op vandaag bij NSB-Keiem. Zoals wellicht ook de boodschap in 1918 klonk toen men bij de graven stond van de vrienden-soldaten die sneuvelden.
Na de bezinning worden bloemen neergelegd bij het monument op het dorpsplein, op het Belgische militair kerkhof en bij het beeld van de treurende moeder aan de ingang van het kerkhof. De optocht gebeurt onder begeleiding van de plaatselijke harmonie. (DLD)