Diksmuide wil de komende jaren 2,5 miljoen euro investeren in zijn cultuursite waarbij een groot deel naar Diksmuides kunstenacademie zal gaan.  In 2020 wil ze het project opstarten dat voorziet in de bouw van een nieuw polyvalent auditorium en nieuwe bijkomende klaslokalen voor groepsmusiceren en voor het domein beeld en audiovisuele kunsten.  Dat kon vrijdagavond vernomen worden van schepen Marc De Keyrel op de viering van 51 jaar academie in Diksmuide.  Gestart in 1968 onder impuls van de latere directeur Jozef Debusschere als een muziekschool met een kleine 200 leerlingen in de barakken aan de Grauwe Broedersstraat, is ze intussen uitgegroeid tot een volwaardige kunstenacademie in het omgebouwde en uitgebreide vroegere minderbroedersklooster waar inmiddels 748 leerlingen ingeschreven zijn.  Maar ondanks dit leerlingenrecord wachten er volgens huidig directeur Bart Vermeirsch nog heel wat uitdagingen.

Door ziekte van de directeur moest de in 2018 geplande viering van 50 jaar academie in Diksmuide een jaartje uitgesteld worden maar meteen kreeg de viering 50 + 1 al begin september de kers op de verjaardagstaart met een recordaantal leerlingen.  Sinds Jozef Debusschere, die zich vrijdagavond op de academische zitting had laten verontschuldigen, het startschot gaf voor de Diksmuidse muziekschool, heeft deze een hele metamorfose ondergaan.  In CC Kruispunt gaf directeur Vermeirsch een mooi overzicht van de voorbije halve eeuw kunstonderwijs in Diksmuide.  En de naam ervan illustreert de evolutie : van muziekschool tot muziekacademie en academie voor muziek en woord tot Kunsten Academie Diksmuide ClemENS non Papa, afgekort als Kadens.  Aan de Koning Albertstraat kan men op vandaag niet alleen terecht voor muziek en woord maar ook voor dans en beeldende en audiovisuele kunsten.  Intussen richt de academie zich niet alleen tot Diksmuide maar zijn er ook afdelingen in deelgemeente Keiem en in Houthulst met wie er een samenwerking is.
Kadens heeft een zeer uitgebreid aanbod en dat vertaalt zich dus in een recordaantal leerlingen.  Verdient dit een medaille, maar zoals schepen De Keyrel het vertolkte, iedere medaille heeft ook een keerzijde.  Allereerst is er de infrastructuur, de academie barst uit zijn voegen.  Met de aankoop van de woning in de IJzerlegerstraat kon de site alvast met 600 vierkante meter uitgebreid worden.  En straks zijn er dus ook de verbouwingen.  Daarnaast zorgt ook het nieuwe overheidsdecreet voor bijkomende kopzorgen : er moet beknibbeld worden op het aantal uren.  Volgens de huidige directeur is hierdoor een les instrument met een “half elftal” per uur geen fictie meer.  Daarenboven vreest men ook de gevolgen van de beslissing van de nieuwe Vlaamse regering die nog eens aanvullend 18 miljoen euro wil gaan besparen op het deeltijds kunstonderwijs.  Kadens was tot dusver een bekende naam op diverse muziekwedstrijden waar ze vele eerste plaatsen wist te behalen.  Directeur Vermeirsch hoopt dat de beleidsmakers in Brussel een les instrument niet gaan verwarren met een voetbaltraining waar een half elftal of wie weet, zelfs een heel elftal in een instrumentenles zit.  Want zo zal het deeltijdskunstonderwijs geen enkele match meer kunnen winnen in Europa …  Maar directeur Vermeirsch sprak toch de hoop uit dat Kadens de bruisende kunstenacademie zal kunnen blijven die ze op vandaag is, dankzij de inzet van velen tijdens de voorbije halve eeuw.  Hij nodige zich dan ook vrijdagavond al uit op de viering van 75 jaar Kadens …

De academische zitting werd opgeluisterd door het zeer gesmaakte optreden van enerzijds het percussie-ensemble Supercussion onder leiding van Astrid Lecluyse en anderzijds de After School Band van Christophe Deckers.  En tenslotte mochten de toehoorders ook nog eens kijken hoe het er in 1979 aan toeging in de toenmalige muziekschool.  En hiervoor werden geen oude beelden opgediept, wel werd gezorgd voor zowaar een live-optreden.  Oudgediende maar voor veel leerlingen van toen, “icoon” Jos Lewille kwam er nog een les notenleer geven.  En hiervoor lieten zich ook nog een tiental oud-leerlingen zich maar maar al te graag nog eens onderdompelen door hun inmiddels 82-jarige oud-leraar in een zangles, dictee, enkele Italiaanse muziekbegrippen en een canon.  (DLD)

foto : Het lerarenkorps van Kadens met het stadsbestuur en oud-leraar Jos Lewille (derde van links).