Misschien wel dé verrassing van de uitslag van de gemeenteraadsverkiezingen : OCMW-voorzitter Robert Bailleul (CD&V) werd niet herverkozen.  Tot dusver reageerde Robert Bailleul niet op zijn tegenvallende verkiezingsuitslag, tot nu.  Na een weekje rust haalde hij zijn pen boven en schreef zijn ontgoocheling en politieke eenzaamheid van zich af.  De analyse van een verkiezingsuitslag, gezien door de bril van Robert Bailleul.

De politiek kan zonder mij, ik kan zonder de politiek

Na een weekje nadenken kom ik tot de volgende conclusies.
De kiezer heeft blijkbaar geoordeeld dat mijn inspanningen tijdens de voorbije zes jaar onvoldoende waren om me verder het vertrouwen te geven.
Ik neem daarvan akte en ik accepteer dat uiteraard, wat zou ik anders kunnen.
Ik dank de 780 kiezers, die me toch gewaardeerd hebben (mijn eigen stem tel ik even niet mee).
Als ik zoek naar verklaringen van dit toch laag cijfer , vind ik er wel enkele.
Ik wil hier niet natrappen en ik wil niemand anders de schuld geven van mijn (politieke) nederlaag.
Ik heb niet meegedaan aan de huisbezoeken, waarmee ik geen waardeoordeel uitspreek over de mensen, die dat wel gedaan hebben.
De tijd ontbrak mij daarvoor en blijkbaar werpt dit toch zijn vruchten af.
Kiezers, niet behorend tot het klassieke publiek van CD&V, zelfstandigen, vrije beroepen, ondernemers hebben andere oorden opgezocht.
Bij de vorige verkiezing was ik (waren wij) een optie om toch bij de CD&V familie te blijven. Nu bood zich een alternatief aan en ze hebben dit mijns inziens aangegrepen.
Binnen de eigen partij stond ik alleen en kon ik niet terugvallen op een steunende groep of vleugel.
De 780 stemmen komen dus waarschijnlijk vooral van mijn trouwe patiënten en goede vrienden, waar ik altijd kon en kan op rekenen.
Ik heb ook enkele onpopulaire maatregelen “moeten” nemen, zoals de verkoop van landbouwgronden, trouwens in opdracht van het schepencollege met inbegrip van de schepen van landbouw.
Ik heb de pachters gespaard van openbare verkopen, die eigenlijk verplicht zijn en waarbij de pachter veel meer zou moeten ophoesten. Wie de prijzen van de landbouwgronden volgt zal dit beamen.
Ook de verplichting om de plaatselijke apothekers de deur te wijzen was niet bepaald populair.
De voorbije zes jaren waren boeiend, ik heb met goede mensen samengewerkt maar ik ben ook regelmatig aangevallen geweest door een partij, die daar zelf zeker geen garen heeft bij gesponnen en die vooral destructieve oppositie gevoerd heeft. En dan heb ik het niet over de NVA, die zich wel loyaal opgesteld heeft in de OCMW raad.
Is dit een harde klap voor mij ? Zonder twijfel !
Maakt dit mij kapot ? Neen.
En alles wat je niet kapot maakt, maakt je sterker.
Zal ik nog verder mijn taak uitvoeren ? Natuurlijk en ik zal mij verder inzetten voor ons OCMW en ons Sociaal Huis, zolang ik nog voorzitter ben uiteraard.
Kom ik nog terug binnen zes jaar ? Zeg nooit nooit, maar ik vrees dat mijn lieve echtgenote wel over de nodige overtuigingskracht beschikt om mij daarvan af te houden en misschien heeft ze wel gelijk.
Ik ben fier op de geleverde prestaties, ik heb hard mijn best gedaan, veel vrije tijd opgeofferd en zal met opgeheven hoofd het OCMW verlaten.
Iets beklagen doe ik zelden of nooit, daarvoor waren er ook te veel mooie momenten, waar ik met tevredenheid op terugblik.
Er zijn echt wel nog andere dingen in mijn leven, die de moeite waard zijn en waar ik de gelegenheid heb “echte” vrienden te ontmoeten.

Robert Bailleul

Robert Bailleul is derde opvolger voor CD&V.  Hij stelt echter geen enkel mandaat nog te willen opnemen. (DLD)