Bij de bekendmaking van het vonnis van de Raad voor Verkiezingsbetwistingen, waarbij de klacht van de gezamenlijke Diksmuidse oppositie tegen het schepencollege werd verworpen, was het vorige week niet duidelijk of zowel N-VA als Groen hun SP.a-open-collega’s van de oppositie zouden volgen en bezwaar tegen de uitspraak zouden indienen bij de Raad van State.  Beide politieke families hebben hierover maandagavond intern overleg gepleegd.  Zowel N-VA als Groen hebben beslist om ook naar de Raad van State te stappen zodat de oppositie gezamenlijk bezwaar zal indienen tegen het vonnis.

Vorige week was de inkt van het vonnis amper droog of SP.a-open-raadslid Bieke Moerman stelde tegen het vonnis beroep aan te tekenen.  Het feit dat de Raad voor Verkiezingsbetwistingen de voordrachtstukken die de schepenen voor de verkiezingen hadden ondertekend niet als voordrachtstukken beschouwde, werd door Bieke Moerman vrij vertaald dat het plegen van woordbreuk juridisch niet als woordbreuk kan aanzien worden.  Daarom trekt SP.a-open naar de Raad van State om alsnog in een definitief vonnis het gelijk aan haar kant te krijgen.  Daarbij zou de Raad van State het in februari van 2018 ondertekend document wel als een voordrachtakte moeten beschouwen waardoor de schepenen onwettelijk twee voordrachtaktes zouden getekend hebben.  Bieke Moerman heeft er alvast alle vertrouwen in dat de Raad van State dit dossier opnieuw vanaf “nul” zal bekijken en zich niet zal baseren op de beoordeling door de Raad voor Verkiezingsbetwistingen.  Hierdoor zouden alle schepenen, met uitzondering van Gaby Verstraete (CD&V) die het eerste document niet ondertekende, naar huis gestuurd worden, samen met de voorzitter van de gemeenteraad en de voorzitter van het bijzonder comité voor de sociale dienst.

Waar Groen-gemeenteraadslid Gert Maertens vorige week in een eerste reactie nog persoonlijk stelde weinig zin te hebben om mee te stappen in de beroepsprocedure, heeft de kerngroep van Groen maandagavond alsnog met een ruime meerderheid beslist om eveneens mee te gaan naar de Raad van State.  Voor Groen geven de gemeenteraadsleden die met de dubbele voordracht de kantjes van het wettelijke aflopen een verkeerd signaal aan de Diksmuidelingen. Deze achterkamerpolitiek is niet wat burgers verwachten van lokale politici.  Gemeenteraadsleden hebben een voorbeeldfunctie, zij moeten zich dan ook als andere burgers aan de wet houden.
En ook N-VA heeft maandagavond beslist om naar de Raad van State te trekken omdat ze een hogere uitspraak over dit dossier erg belangrijk vindt.  De Raad voor Verkiezingsbetwistingen heeft voor N-VA misschien recht gesproken, maar rechtvaardigheid is er voor haar niet mee geschied.  Ze was dan ook verbaasd met de uitspraak. Daarenboven bleken tijdens het proces ook steeds meer documenten boven water te komen die toonden hoe verschillende Diksmuidse partijen handelen, een handelswijze die N-VA steeds meer tegen de borst stootte. Zo kochten volgens voorzitter Koen Coupillie meer dan 6 maanden voor de verkiezingen CD&V en SP.a-open de steun van Idee Diksmuide in ruil voor 1 schepenambt. “Dat Idee Diksmuide zo niet zou kunnen wegen op het beleid en het oude bestuur zo verzekerd was van de macht deerde haar blijkbaar niet. Het akkoord werd niet alleen voor deze legislatuur gesloten, maar omvatte 12 jaar. Zo was het de bedoeling om de Diksmuidse kiezer opnieuw meer dan een decennium buiten spel te zetten. “, aldus nog Koen Coupillie.  Hij vervolgt dat men mag blij zijn dat tijdens de verdeling van de buit, de hebberigheid van de drie samenzweerders geleid heeft tot het openbaar worden van deze documenten.  Hij hoopt alvast dat de Raad van State een ander besluit trekt, wat er op zijn beurt voor kan zorgen dat Diksmuide de volgende jaren niet zal geleid worden door personen die de democratische spelregels aan hun laars lapten. Maar ook al is de conclusie van de Raad dezelfde, ook dan is dit een stap vooruit in de democratisering van het lokaal niveau. Want dan zullen voorakkoorden en het tekenen van voordrachten voor de verkiezingen voortaan geen enkele waarde meer hebben.
Men verwacht dat de behandeling door de Raad van State een termijn van 60 dagen in beslag zal nemen waarna de definitieve uitspraak volgt. (DLD)