Enkele jaren terug deed er zich een kleine aardschok voor in een hooggelegen deelgemeente van Houthulst.  Die lichte schok – onzichtbaar op de schaal van Richter – was echter niet te wijten aan het feit dat dit leuke dorp zich situeert op de top van een hoge berg maar omdat er zich op die heilige plaats een bovenmenselijk drama heeft afgespeeld.  De tragedie deed zich voor in een medisch pedagogisch instituut voor mensen met een beperking.  Zonder enige wettige reden heeft Maria – de moeder van de goede God –  ’t saam met een heel nest autochtone en allochtone engelen, haar C4 gekregen met als logisch gevolg dat het kleurrijke gezelschap van de ene op de andere doordeweekse dag, doorweekt en onderkoeld – want het regende lelijke oude wijven – op straat stond.  Van een opzegvergoeding was er geen enkele sprake zelfs al deed het bovenmenselijk drama zich voor onder het toeziend oog van de christelijke, socialistische en liberale vakbondsafgevaardigden.  Sommigen onder die rare lui hebben achteraf zelfs een feestje gebouwd tot in de vroege morgenuren.  Hetzelfde fenomeen deed zich vandaag voor in onze stad aan de ijzer.  Sint Aloysius, een doodbrave heilige met een onbesproken reputatie, kreeg van de directie van een fusieschool zijn C4  op een A4 en mocht, na 150 jaar trouwe dienst, zijn rats versleten valies pakken, zonder enige opzegvergoeding en tevens onder het toeziend oog van de christelijke, socialistische en liberale vakbondsafgevaardigden.  Van een gepland feest tot in de vroege morgen heb ik voorlopig nog geen enkele weet. De vraag die iedereen beroert is of de twee voornoemde feiten iets met elkaar te maken hebben alhoewel er ijzersterke vermoedens zijn dat er boze krachten, met de Satan aan het hoofd, hun krachten aan het verenigen zijn om ’t saam, alles wat te maken heeft met heiligen, sinten of goden, met de grond gelijk te maken. Vreemd genoeg is dat de plaatselijke kerkelijke gezagsdragers doen alsof ze een bloedneus hebben. Misschien is er eentje onder hen die zich om de een of andere duistere reden heeft laten inpakken en moeten de anderen hun lippen vroom op elkaar houden.  De toekomst zal het uitwijzen.  Of misschien juist niet…

Johan Devos – 21 januari 2018

Normaal verschijnt maandelijks, op de tweede zaterdag van de maand, een column van Johan Devos op www.eDiksmuide.be. Een eigen kijk op onze wereld van vandaag, verpakt in wat fictie, met nu en dan een Diksmuidse toets. Uitzonderlijk en omdat ook hij de hartslag van Diksmuide voelt, kroop onze huiscolumnist tussendoor nog eens in zijn pen. Wie ze later nog eens wil nalezen, ze worden gearchiveerd in onze nieuwe rubriek “Column”.

Deze column is buiten de verantwoordelijkheid van de redactie van eDiksmuide